Ούτε τα στοιχειώδη στος Τοπικές Κοινότητες από τον Δήμο Ιωαννιτών [παρέμβαση αναγνώστη]

 Με χαρά διαπιστώνουμε ότι το τελευταίο διάστημα υλοποιούνται ορισμένες παρεμβάσεις σε επιλεγμένα σημεία του Δήμου Ιωαννιτών, όπως επιδιορθώσεις, τοποθετήσεις νέων παγκακιών και άλλες μικρής κλίμακας εργασίες.

Την ίδια ώρα, όμως, στις Τοπικές Κοινότητες δεν εκτελούνται ούτε τα στοιχειώδη: δεν υπάρχουν χαλίκια, τσιμέντο, παγκάκια, κάδοι απορριμμάτων, διαγραμμίσεις, κλαδέματα, καθαρισμοί, ούτε καν μπορούν να αλλάξουν τα φώτα στους οικισμούς, με αποτέλεσμα πολλοί δρόμοι και γειτονιές να μένουν κυριολεκτικά στο σκοτάδι.

Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι ο Δήμος Ιωαννιτών δεν περιορίζεται γεωγραφικά σε μια συγκεκριμένη ακτίνα γύρω από το Δημαρχείο, αλλά εκτείνεται σε ένα μεγάλο και πολυποίκιλο δίκτυο οικισμών.

Από το μεγαλύτερο χωριό έως και το μικρότερο, από τον έναν κάτοικο έως τους πολλούς, όλοι δικαιούνται ισότιμη φροντίδα, προσοχή και υπηρεσίες.

Η ισόρροπη κατανομή των πόρων και η δίκαιη μέριμνα για κάθε Τοπική Κοινότητα δεν αποτελεί μόνο διοικητική υποχρέωση, αλλά ζήτημα σεβασμού και ισότητας απέναντι σε όλους τους δημότες.

Παράλληλα, παρατηρείται ότι δεν υπάρχει καμία ουσιαστική ενημέρωση προς τους Προέδρους των Τοπικών Κοινοτήτων σχετικά με τις ενέργειες, τις παρεμβάσεις ή τον σχεδιασμό του Δήμου.

Και το λέμε αυτό ως πολίτες, γιατί όταν ρωτάμε τους Προέδρους τι συμβαίνει, οι ίδιοι δεν γνωρίζουν τίποτα για να μας ενημερώσουν  όχι επειδή δεν θέλουν, αλλά επειδή κανείς δεν τους ενημερώνει.

Η απουσία συνεννόησης αυτή δημιουργεί ένα κενό διοίκησης και ενισχύει το αίσθημα εγκατάλειψης στις τοπικές κοινωνίες.

Σε ένα μόνο πράγμα μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει συνέπεια: στις συναντήσεις χωρίς “επόμενη μέρα”.

Συναντήσεις που πραγματοποιούνται, φωτογραφίζονται και τελειώνουν χωρίς συνέχεια, χωρίς δεσμεύσεις και χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι το καλοκαίρι φωτογραφίζαμε και μοστράραμε ένα πολυμηχάνημα, το οποίο παρουσιάστηκε ως η λύση για τα πάντα: καθαρισμούς δρόμων, κόψιμο επικίνδυνων κλαδιών, αποκατάσταση και γενική τεχνική υποστήριξη. 

Στην πράξη, όμως, το μηχάνημα αυτό που κόστισε πολλά χρήματα φαίνεται να έχει δουλέψει ελάχιστες ώρες, να έχει διανύσει ελάχιστα χιλιόμετρα και σήμερα παραμένει παρατημένο στο εργοτάξιο, χωρίς καμία αξιοποίηση.