Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή του Ιλίρ Κούπα από το κελί 302, σε αλβανική εφημερίδα

Ilir Kupa: Τα τελευταία λεπτά του Marjan Kola, στην Αλβανία μπήκα στις 28 Ιουλίου

ΤΙΡΑΝΑ- Τον Marjan Kola τον φώναξα 4 φορές. Ανάμεσα στους εκατοντάδες πυροβολισμούς από τις ελληνικές ειδικές δυνάμεις. Πλησίασα στο ένα μέτρο και όταν ήμουν σίγουρος ότι είχε πεθάνει αποφάσισα να φύγω. Επτά ημέρες αργότερα, κατάφερα να εισέλθω σε αλβανικό έδαφος, στους Αγίους Σαράντα... " . Αυτές είναι μερικές μόνο από τις γραμμές που ο κ. Kupa, ένας από τους δραπέτες από τις φυλακές των Τρικάων, έγραψε σε επιστολή του προς την " Gazeta Shqiptare ".  Ο πολύ- καταζητούμενος φυγάς της ελληνικής δικαιοσύνης, βρίσκεται υπό κράτηση στις φυλακές " Mine Peza" (κελί 302) στα Τίρανα, καθώς στις 25 Ιανουαρίου 2014 κατέληξε με αστυνομικές χειροπέδες και από εκεί κάνει έκκληση να μην εκδοθεί στην Ελλάδα, διότι εκεί θα αντιμετωπιστεί με βαρβαρότητα, όπως κάνουν και με δεκάδες άλλους Αλβανούς. Πατέρας δύο παιδιών, κάνει έκκληση στο κράτος να παρέμβει αποκαλύπτοντας τις δολοφονίες των φίλων του, και να μη προβούν σε διαπραγματεύσεις για την έκδοσή του στην Ελλάδα. "Είμαι πρόθυμος να καταγγείλω σθεναρά αυτή την αδικία, που κύκλοι εξτρεμιστικών θανατώνουν και ​​βλασφημούν με αγριότητα τον αλβανικό λαό. Και το χειρότερο είναι ότι, βλέπω ότι αυτό το πισώπλατο χτύπημα στους Αλβανούς δόθηκε, προκειμένου να υπάρξει μια πολιτική υπέρ των Ελλήνων, από κάποιους πολιτικούς αλλά και πουλημένους κυβερνητικούς» , - λέει ο Kupa, μεταξύ άλλων, στην επιστολή που παρακάτω θα δημοσιεύσουμε πλήρως.
Η πλήρης επιστολή από το κελί 302 
Ονομάζομαι Ilir Fatmir Kupa, γεννήθηκα το έτος 1986, και είμαι κάτοικος επίσης της Fushë-Krujë, έγγαμος με δυο παιδιά, αγόρι και κορίτσι (6 και 2 ετών). Ζητώ δημοσίως από τα όλα τα μέσα να δημοσιευτεί η αλήθεια για το φονικό των φίλων μου και την απάνθρωπη μεταχείριση που προκλήθηκε εκ μέρους των ελληνικών ειδικών δυνάμεων, στα νεκρά σώματα τους, αψηφώντας όλες τις διεθνείς και εθνικές συμβάσεις για την υπεράσπιση της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (σύμφωνα με τη Σύμβαση του Ελσίνκι).
Ο Flamur (Murati) Sinani, 42 ετών, έγγαμος με τρία παιδιά, που δολοφονήθηκε άνανδρα, φονεύθηκε με 300 σφαίρες στο σώμα, ειδικά στο κεφάλι, από τον ελληνικό στρατό και τις ειδικές δυνάμεις σε ενέδρα, πισώπλατα, χωρίς καμία προειδοποίηση, βάσει της αλβανικής και της ελληνικής πραγματογνωμοσύνης, η οποία έγινε για την οικογένεια του εκλιπόντος.
Ο Sinan Emir, 27 ετών, δολοφονήθηκε και ακρωτηριάστηκε με 300 σφαίρες στο ίδιο περιστατικό, όπως και ο θείος του, χωρίς προειδοποίηση. Αυτό έγινε ημερομηνία 2 Ιουλίου 2013, στην ελληνική επικράτεια (η ίδια πραγματογνωμοσύνη έγινε από την ίδια οικογένεια και το αλβανικό κράτος).
Εγώ ο Ilir Kupa, το πρωί της 21 Ιουλίου 2013, ώρα 4 και 10 λεπτά τα χαράματα, έπεσα σε ενέδρα από τις ελληνικές ειδικές δυνάμεις "EKM". Μέχρι τη στιγμή που πέσαμε με χαμηλωμένα τα όπλα στην ενέδρα, χωρίς καμία προειδοποίηση, χτυπηθήκαμε με πάνω από 200 σφαίρες και μία σφαίρα χτύπησε τον Marjan Κola, πίσω στην σπονδυλική, που αργότερα ήταν και θανατηφόρα. Κάλεσα τέσσερις φορές στο όνομα Marjan, τον πλησίασα στο ένα μέτρο, σε μια στιγμή χαλάζι έπεφταν οι εκατοντάδες σφαίρες ακατάπαυστα. Όταν είδα ότι ο φίλος μου πέθανε σφαγιασμένα, απομακρύνθηκα. Στις 28 Ιουλίου του 2013, το πρωί, μπήκα στο αλβανικό έδαφος, στους Αγίους Σαράντα.
Βλέπω από την πλευρά του αλβανικού κράτους ότι δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για τη σφαγή αυτή που είχε προαναγγελθεί, από Έλληνες, εις βάρος των Αλβανών φίλων μου και μένα, Ilir Kupa.
Τονίζω εμφατικά για να γνωρίζει ο αλβανικός και τίμιος ελληνικός λαός, ότι δεν έχουμε γεννηθεί εγκληματίες, αλλά πήγαμε να εργαστούμε για ένα καρβέλι ψωμί για να κρατήσουμε τις οικογένειές μας.
Για το θέμα αυτό παρατηρώ μια απόλυτη σιγή από το κράτος και από κάποιους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το συμβάν αυτό ειδικά, για να μείνει στη σιωπή. Σε αυτό το σημείο, είμαι πρόθυμος να καταγγείλω σθεναρά αυτή την αδικία, που αντι- αλβανικοί εξτρεμιστικοί κύκλοι δολοφονούν και βασανίζουν με βάρβαρο τρόπο τον αλβανικό λαό. Και το χειρότερο είναι, βλέπω ότι αυτό το χτύπημα δόθηκε πισώπλατα στους Αλβανούς, προκειμένου να υπάρξει μια φιλελληνική πολιτική από κάποιους πουλημένους πολιτικούς και κυβερνητικούς. Υπάρχουν εκατοντάδες περιπτώσεις που έγιναν εις βάρος του λαού μας, που βρίσκονται φυλακισμένοι για μια ζωή στις ελληνικές φυλακές. Φτάνει πια! Είναι καιρός οι άνθρωποί, εγώ και ειδικά η πολιτική να απαντήσει σε αυτή την εθνική απαξίωση μας και ειδικά σε εμένα, τον Ilir Kupa.

Εγώ, σε περίπτωση που παραπεμφθώ και φυλακιστώ, θέλω να καταδικαστώ και να φυλακιστώ για τα λάθη που έκανα, από τον ίδιο  μου το λαό, και όχι να πουληθώ σε πλήρη αντίθεση με τις διεθνείς συμβάσεις περί επιδόσεων, για να γεμίσουν οι τσέπες κάποιων διεφθαρμένων πολιτικών του Υπουργείου Εσωτερικών και Εξωτερικών, κάνοντας μπίζνες με τα βάσανα και τις ταλαιπώριες μας τις ατελείωτες.

Πιστεύω στα αλβανικά μέσα, ότι σε τέτοιες περιστάσεις να σταθούν πλάι στο λαό. Παρακαλώ όπως κάποια εκ των μέσων να μην παίξουν το παιχνίδι των προαναφερόμενων πολιτικών, αλλά να αναπαραστήσουν την πραγματικότητα, γιατί έχουμε να κάνουμε με το πιο πολύτιμο πράγμα του ανθρώπου στη ζωή, την εθνική και την οικογενειακή αξιοπρέπεια.