Το "Μέρα25"Ιωαννίνων για τη υγεία και το Πολυδύναμο Κέντρο Χατζηκώστα

Θεωρούμε ότι η υγεία, το πολυτιμότερο κοινωνικό αγαθό, δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί γιατί είναι δημόσιο αγαθό και είναι υποχρέωση του κράτους η παροχή της δημόσια και δωρεάν, μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ). Η εξοικονόμηση-εξεύρεση πόρων μπορεί να πραγματοποιηθεί με:
1)Μείωση των δαπανών σε τομείς πού δεν προάγουν τη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη (πχ εξοπλιστικά προγράμματα).
2)Ενίσχυση της παραγωγής φαρμάκων και αναλωσίμων από εγχώριες βιομηχανίες.
3)Κεντρικούς μηχανισμούς ελέγχου δαπανών και κόστους για κάθε μονάδα Υγείας (μικρό διοικητικό κόστος-έλεγχος υπερτιμολόγησης).
4)Συντονισμό των υπηρεσιών ασφάλισης και συνακόλουθη μείωση της γραφειοκρατίας (μείωση του κόστους παροχών υγείας).
5)Διαφανείς διαδικασίες με κεντρικό έλεγχο των προμηθειών υλικών, φαρμάκων  και ιατρικού εξοπλισμού.
6)Πρόληψη για τη συγκράτηση του κόστους στη νοσοκομειακή περίθαλψη με τη δημιουργία ανθρωποκεντρικού και όχι ιατροκεντρικού συστήματος υγείας :
     α)ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) με ικανό αριθμό οικογενειακών γιατρών, ώστε να ελέγχεται η ανεξέλεγκτη πρόσβαση στα νοσοκομεία και να καταγράφονται από τον οικογενειακό γιατρό αφενός τα ακριβά φάρμακα και αφετέρου ο αριθμός των χρόνιων νοσημάτων με τα χορηγηθέντα ακριβά φάρμακα,
     β)οργάνωση των Εξωτερικών Ιατρείων των Νοσοκομείων με σκοπό την ορθή διαχείριση της ασθένειας και όχι την αθρόα νοσηλεία των ασθενών.
Είμαστε απόλυτα αντίθετοι στην εφαρμογή του προγράμματος του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού και στην υγεία. Οι αντιδραστικές αλλαγές και οι αρνητικές εξελίξεις στο ΕΣΥ που ετοιμάζει ο υπουργός υγείας,  υιοθετώντας σαφείς προτάσεις του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), για μετατροπή των Δημόσιων νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) οδηγούν, εμμέσως  πλην σαφώς, στην εμπορευματοποίηση της υγείας.
Στόχος του ΠΙΣ και της κυβέρνησης είναι η απαλλαγή του κρατικού προϋπολογισμού από «περιττά» βάρη, δηλαδή τα δημόσια έξοδα για την Υγεία, μέσω της μετατροπής των Νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ. Μια τέτοια εξέλιξη νομοτελειακά θα οδηγήσει το ΕΣΥ σε πλήρη εξαθλίωση, προς όφελος των μεγάλων και μικρών επιχειρηματιών στον τομέα της υγείας και σε βάρος του φτωχού Έλληνα πολίτη. Η ιδιωτικοποίηση του αγαθού της υγείας συνιστά δουλεία και αισχρή κερδοσκοπία πάνω στην ανθρώπινη ανάγκη.
Οι περισσότεροι ασθενείς χωρίς καμιά επιλογή γίνονται ‘καταναλωτές’ στο παιχνίδι της αγοράς του κέρδους, χωρίς επιλογή ‘μη κατανάλωσης’ γιατί νοσούν. Από το 2009 έως τώρα ο προϋπολογισμός για την υγεία σταδιακά έφθασε στα τάρταρα. Η φυγή των γιατρών, νέων και όχι μόνο, στο εξωτερικό οδήγησε στη μεγάλη έλλειψη προσωπικού στα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα το υπάρχον προσωπικό να δουλεύει μέχρι εξάντλησης και τα νοσοκομεία να λειτουργούν χάρη στο φιλότιμό του.
Σε αυτό το πλαίσιο, χωρίς όρους λειτουργίας, ως πλήρης δομή παροχής υπηρεσιών δημόσιας υγείας, και ακαθόριστο μέλλον εγκαινιάσθηκε η ‘λειτουργία’ του Πολυδύναμου Κέντρου αντιμετώπισης εξαρτήσεων από το αλκοόλ και τα οπιοειδή του Γενικού Περιφερειακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων ‘Χατζηκώστα’, εκβιαστικά και υπό το βάρος του κινδύνου απένταξης του έργου, αν αυτό δεν τεθεί σε λειτουργία μέχρι το πέρας του 2019. Η θεραπεία των χρηστών οπιοειδών και αλκοόλ θα πραγματοποιείται  χωρίς την ύπαρξη εγκεκριμένου οργανισμού, από το Υπουργείο Υγείας, χωρίς διασφαλισμένη χρηματοδότηση για τα έξοδα καθημερινής λειτουργίας του και με προσωπικό εργαζόμενο σε καθεστώς επισφάλειας ορισμένου χρόνου, μισθοδοτούμενο μέσω ΕΣΠΑ για 2 χρόνια από την Περιφέρεια Ηπείρου.
Η λειτουργία του αρχίζει χωρίς την πρόσληψη των απαραίτητων ψυχιάτρων, πέραν μιας επικουρικής, για να πραγματοποιούνται οι εφημερίες  και χωρίς το λοιπό απαραίτητο μόνιμο επιστημονικό προσωπικό που είναι αναγκαίο για την ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, ατομικά και ομαδικά, τόσο κατά τη διάρκεια νοσηλείας όσο και μετά από αυτήν. Με 24 επικουρικούς (νοσηλευτές, βοηθητικό προσωπικό και προσωπικό ασφάλειας) θα πρέπει να καλυφθούν τρείς βάρδιες 24 κλινών νοσηλείας, διάσπαρτων σε τρείς ορόφους. Οι 4 μόνιμοι ψυχίατροι του νοσοκομείου, καλούνται να ανταπεξέλθουν στην ιατρική κάλυψη του Πολυδύναμου Κέντρου ταυτόχρονα με την κάλυψη των Εξωτερικών Ιατρείων, του Κέντρου Ψυχικής Υγείας, των δομών διαβίωσης ψυχιατρικά ασθενών και των ψυχιατρικών περιστατικών ασθενών στις υπόλοιπες κλινικές.
Μετά την παρέλευση 2 ετών λειτουργίας του Πολυδύναμου Κέντρου παύει να υφίσταται η συμβατική υποχρέωση του νοσοκομείου για τη λειτουργία μονάδας σωματικής αποτοξίνωσης και εξωτερικής παρακολούθησης, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο αλλαγής χρήσης του υφιστάμενου κτηρίου, καθώς δεν θα υπάρχει διασφαλισμένη χρηματοδότηση για την περαιτέρω λειτουργία του. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καθόρισε ως υποχρεωτική για τη λειτουργία του τη συνέργεια ΚΕΘΕΑ και ΟΚΑΝΑ και ανέθεσε την αναγκαία μισθοδοσία του προσωπικού στην Περιφέρεια μέσω ΕΣΠΑ. Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να λειτουργήσει η υφιστάμενη δομή, όπως και τυχόν άλλες, στα πλαίσια Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Σύμφωνα με τον νόμο 4413/2016 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υπάρχει η νομική δυνατότητα να υλοποιηθούν από τις διοικήσεις των δημόσιων νοσοκομείων υπηρεσίες και έργα με ΣΔΙΤ, δυνατότητα που κινείται στη λογική της νεοφιλελεύθερης προγραμματικής αντίληψης της ΝΔ.
Σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2020, η χρηματοδότηση λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων παραμένει σταθερή και στάσιμη, τη στιγμή που έχει ήδη μειωθεί σωρευτικά κατά 40% κατά τη διάρκεια των ετών 2016-19, μεταφέροντας χρηματοδοτική υποχρέωση στα ασφαλιστικά ταμεία. Πίσω απ’ αυτά, έρχεται η λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρήσεων, που ως αυτοτελείς οικονομικές μονάδες θα μπορούν να χρηματοδοτούνται από την Περιφέρεια, να λαμβάνουν δωρεές και να αναπτύσσουν επιχειρηματικές δραστηριότητες, όπως πχ η με αμοιβή λειτουργία απογευματινών εξωτερικών ιατρείων και οι ΣΔΙΤ.
Είμαστε ήδη θεατές στη βαθμιαία απόσυρση του κράτους από τη χρηματοδότηση των δημόσιων δομών υγείας, στη χρηματοδότησή τους σύμφωνα με την οικονομική τους αποδοτικότητα, στην εισδοχή ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, καθώς και στις ΣΔΙΤ που αφορούν σε έργα και υπηρεσίες των νοσοκομείων. Πρακτικά θα οδηγηθούμε στη μείωση του λειτουργικού-μισθολογικού κόστους, μέσω της αύξησης των ελαστικών-επισφαλών μορφών απασχόλησης και στην πλήρη ή μερική ιδιωτική οικονομική συμμετοχή των ασθενών για τη λήψη υπηρεσιών υγείας. Αυτή είναι μια δυστοπική κατάσταση του χώρου της υγείας.