Brexit και Συνοχή: Ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό;

«Πρέπει να γνωρίζουμε όλες τις διαφοροποιήσεις που θα φέρει η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε συζήτηση για το μέλλον της Πολιτικής Συνοχής μετά το 2020», τόνισε ο Πολωνός ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Jan Olbrycht, σε συζήτηση που πραγματοποιήθηκε αυτή τη βδομάδα κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (REGI) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ανάμεσα στις συνέπειες της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι και αλλαγές που αυτή θα φέρει στην Πολιτική Συνοχής. Πρόκειται για από μια από τις επιπτώσεις που απασχολεί λιγότερο τις συζητήσεις γύρω από το θέμα η οποία, ωστόσο, θα γίνει άμεσα αισθητή καθώς θα πρέπει να αλλάξουν τα κριτήρια του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, όπως σημείωσε ο Βρετανός ευρωβουλευτής των Συντηρητικών James Nicholson, μιλώντας εκ μέρους του επίσης Βρετανού συναδέλφου του, Andrew Lewer.

Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι καθαρός εισφέρων (net contributor) γεγονός που θα αυξήσει σημαντικά την επιβάρυνση για τα άλλα κράτη μέλη. Η πρόβλεψη αυτή επιβεβαιώνεται και από σχετική μελέτη της Διάσκεψης Παράκτιων και Απομακρυσμένων Περιφερειών (CPMR), η οποία συγκεκριμένα για την Ελλάδα προβλέπει αύξηση 12%.

Brexit και από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων;

Ερωτήματα προκύπτουν και για τη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (EIB). Η Βρετανία είναι μια εκ των τεσσάρων κύριων μετόχων της τράπεζας κατέχοντας το 16,1 % των μετοχών της. Φεύγοντας η Βρετανία θα πάρει πίσω το ποσό που της αναλογεί αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να αποπληρώσει και τα δάνειά της προς την τράπεζα, τα οποία ανέρχονται σε 469 δις ευρώ.

Τον Ιανουάριο, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Werner Hoyer, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να αλλάξει το υπάρχον καθεστώς συμμετοχής, ώστε να επιτραπεί στη Βρετανία να παραμείνει μέλος της EIB, ακόμα και μετά την αποχώρησή της από την ΕΕ.

Nicholson για Ιρλανδία:  Δεν θα δεχτούμε «σκληρά σύνορα» μεταξύ των δύο χωρών

Σκοτεινό σημείο στις συζητήσεις αποτελεί και η περίπτωση της  Ιρλανδίας, σύμφωνα με τον κ. Nicholson. Το τοπίο για τις μελλοντικές εμπορικές σχέσεις του Ηνωμένου Βασιλείου με την ΕΕ παραμένει θολό καθώς δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα εάν θα παραμείνει μέλος της ενιαίας αγοράς ή της τελωνειακής ένωσης και αν ναι, υπό ποιους όρους, γεγονός που δημιουργεί

Συγκριτικά με άλλα μέλη του Ηνωμένου Βασιλείου, οι εμπορικές δραστηριότητες της Βόρειας Ιρλανδίας αποτελούν ξεχωριστή περίπτωση καθώς εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας ενώ ακόμα μεγαλύτερο αγκάθι αποτελεί η μετακίνηση προσώπων μεταξύ των δύο χωρών. «Σε καμία περίπτωση δεν θα δεχτούμε «σκληρά σύνορα» μεταξύ των δύο χωρών», δήλωσε κατηγορηματικά ο κ. Nicholson, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα έπληττε ανεπανόρθωτα τις οικονομίες αλλά και τις σχέσεις των δύο χωρών.

Και φυσικά, όπως τόνισε η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών, αναμένει να αποσαφηνιστεί η στάση της Σκοτίας η οποία ψήφισε μαζικά στο δημοψήφισμα για παραμονή στην ΕΕ και έχει ζητήσει επανειλημμένα νέα διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της.

Σε κάθε περίπτωση, όπως τόνισε επεσήμανε η Κροάτισα ευρωβουλευτής του ΕΛΚ Ivana Maletic, δύο είναι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για το μέλλον της Πολιτικής Συνοχής: οι θεμελιώδεις  αλλαγές και η αβεβαιότητα. Γι’ αυτό μέχρι να υπάρξουν σαφείς απαντήσεις  στα παραπάνω ερωτήματα, δεν θα πρέπει να γίνει καμία θεμελιώδης αλλαγή στα εφαρμοζόμενα ενώ μέχρι το 2018 θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το νομοθετικό πλαίσιο.

Euractiv