ΑΡΤΑ:Η αξιοπρέπεια δεν έχει ...χρώμα...Ο πιο συμπαθής έγχρωμος οικονομικός μετανάστης στην Άρτα, αναχωρεί για την πατρίδα του

Στον Γκιγκάρι αναφέρεται με δημοσίευμά της η εφημερίδα Γνώμη της Αρτας και αποδεικνύει πως υπάρχει και  το άλλο πρόσωπο κάποιων μεταναστών στη χώρα μας  ...

"Ο Γκιγκάρι… Όλοι τον έχουμε δει, στο φανάρι μπροστά στο άγαλμα του Τσολιά, κοντά στο ιστορικό γεφύρι και δεν υπάρχει άνθρωπος, που να έχει σχηματίσει αρνητική γνώμη γι’ αυτόν. Πάντα με το χαμόγελο στο στόμα, καθάριζε τα τζάμια των αυτοκινήτων και δεν ζητούσε αναγκαστικά το κέρμα των 10 ή των 20 λεπτών που έπαιρνε συνήθως απ’ την δουλειά του.

Ήρθε στην Άρτα πριν τέσσερα χρόνια περίπου και όλες τις ημέρες της παραμονής του, τις πέρασε στο ίδιο σημείο, όπου καθάριζε τα τζάμια αυτοκινήτων και έβγαζε το μεροκάματό του. Δεν αρνήθηκε ποτέ να κάνει κι άλλες δουλειές, αν παρουσιαζόταν κάποιος και του το ζητούσε. Μας έλεγε χαρακτηριστικά φίλος της στήλης, πως κάποια στιγμή τον πήρε για να μεταφέρει κάποια πράγματα. Το έκανε με ενθουσιασμό και όταν το πλήρωσε με ένα εικσοάευρο, του είπε πως είναι πολλά. Ο φίλος επέμενε και τα πήρε.

Δεν τριγυρνούσε στους δρόμους και δεν έμενε έξω, όπως κάνουν πολλοί οικονομικοί μετανάστες. Με τα πρώτα λεφτά που έπιασε, μαζί με κάποιους φίλους του απ’ το Μπαγκλαντές, είχαν νοικιάσει σπίτι κοντά στο Κάστρο και έμεναν αξιοπρεπώς, πάντα με στόχο την εργασία.

Με τα λίγα ελληνικά που μιλούσε, μας είχε πει πολύ καιρό πριν, πως αν συγκεντρώσει ένα ποσό χρημάτων, θα φύγει για την πατρίδα του, να πάει στην οικογένειά του και τα παιδιά του, που τον περίμεναν. Φαίνεται πως έκανε πράξη τον στόχο του και πλέον φεύγει, για να επιστρέψει στους δικούς του ανθρώπους.

Η πορεία του στην Άρτα, άκρως διδακτική. Βρέθηκε ξένος, μεταξύ ξένων, σε μια άγνωστη πόλη, που έτυχε να έρθει σ’ αυτή. Την σεβάστηκε και την τίμησε… Τίμησε τους ανθρώπους, που του έδιναν το ελάχιστο φιλοδώρημα, εκεί στα φανάρια, όπου περνούσε τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Και το σημαντικότερο. Κάθε φορά που τον έβλεπαν, τους προσέφερε κι ένα χαμόγελο, που στην γκρίζα εποχή μας, είναι είδος εν ανεπαρκεία.

Σήμερα το πρωί, που έτυχε να περάσουμε απ’ το στέκι του, μας ανακοίνωσε ότι φεύγει για την πατρίδα του και τον αποχαιρετήσαμε… Με μια καλή ανάμνηση, ότι σημασία έχει ο άνθρωπος… Απ’ όπου κι αν ξεκίνησε, όπου κι αν βρέθηκε…

Και ο Γκιγκάρι, είναι ο καλός άνθρωπος. Στο καλό, καλέ μας φίλε…"