Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας:Ida Η ταινία που βραβεύτηκε με το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσης ταινίας 2015

Ida
Πολωνία, Δραματική, 2013 ,Ασπρόμαυρο, 82'
Σκηνοθεσία: Pavel Pavlikovski
Πρωταγωνιστούν:
Αγκάτα Τρεμπουσόφσκα, Αγκάτα Κουλέζα,
Νταβίντ Όγκροντνικ

Βραβεύτηκε με το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσης ταινίας 2015

σχόλια
Πολωνία 1962. Η Άννα, μια ορφανή μαθητευόμενη καλόγρια, μεγαλώνει στο μοναστήρι. Όταν πια έχει έρθει ο καιρός να ορκιστεί καλόγρια, η ηγουμένη την ενημερώνει ότι πρώτα θα πρέπει να συναντήσει το μόνο εν ζωή συγγενικό της πρόσωπο, τη θεία της Γουάντα. Η αδερφή της μητέρας της, με την οποία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη, της αποκαλύπτει ότι είναι Εβραία και ότι το πραγματικό της όνομα είναι Ίντα. Οι δύο γυναίκες ξεκινούν μαζί ένα ταξίδι αναζήτησης της αλήθειας για την οικογένειά τους, με σκοπό να ανακαλύψουν ποιες είναι και πού ανήκουν πραγματικά. Δεκαπέντε περίπου χρόνια μετά το αριστούργημά του Last Resort, ο Πάβελ Παβλικόφσκι παραδίδει μια εξαιρετική ταινία, θεματικά δυνατή και εικαστικά ανυπέρβλητη. Επιλέγοντας τετραγωνισμένα ασπρόμαυρα κάδρα, που παραπέμπουν σε πρώιμο σκανδιναβικό λυρισμό, αλλά με σύντομες, σβέλτες σκηνές (η ταινία έχει διάρκεια μόλις 80 λεπτά, αλλά ουδόλως θυσιάζει τη δραματική συνοχή), μας μεταφέρει στην Πολωνία του 1962, όπου μια μαθητευόμενη ορφανή μοναχή ενθαρρύνεται από την ηγουμένη να ψάξει τη μοναδική, όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται, συγγενή της, λίγο πριν ορκιστεί. Η θεία της, η Γουάντα, δεν είναι καθόλου καθολική: πρόκειται για μια Εβραία δικαστικό, αλκοολική, φιλήδονη και αδίστακτη στον χειρισμό των υποθέσεών της, αν και οι σχέσεις που έχει καλλιεργήσει με το σοβιετικό καθεστώς μοιάζουν να κλονίζονται – είναι, δηλαδή, το ακριβώς αντίθετο της Ίντ. Και οι δύο γυναίκες ψάχνουν μαζί τις ρίζες και την ταυτότητά τους, καθώς η μικρή βρίσκεται ανάμεσα στους πειρασμούς του κόσμου και στη μοναστική ανατροφή της. Με δεδομένο ότι γνωρίζουμε το πολωνικό σινεμά κυρίως από τον στρατευμένο αντικομμουνισμό του Βάιντα και τις βουτιές του Πολάνσκι στην ατελή ψυχή του ανθρώπου, ο Παβλικόφσκι δεν ανήκει σε κανένα δόγμα, αλλά κατορθώνει να ξεψαχνίζει αλληγορικά και ειρωνικά τη σύγκρουση ανάμεσα στην πολιτική και τη θρησκεία στη χώρα όπου το οξύμωρο δίπτυχο κυβέρνησε πολύ παραπάνω απ' όσο άντεχαν οι κάτοικοί της. Ταυτόχρονα, η οικονομία του σκηνοθέτη είναι αξιοθαύμαστη στο πορτρέτο της σαστισμένης ηρωίδας, που την τοποθετεί στο χειμωνιάτικο τοπίο μιας χώρας γονατισμένης μετά τον πόλεμο αλλά και στην γκρίζα ζώνη της υπαρξιακής αναθεώρησης, με απόηχο τον δυτικό μοντερνισμό που «απειλούσε» να ξυπνήσει τα ναρκωμένα νιάτα. Ένα συναρπαστικό, κινηματογραφικό ταξίδι.
Πηγή:www.lifo.gr2

επι του πιεστηριου

Η συγκλονιστική Ida, του Πάβελ Παβλικόφσκι κατέκτησε το Oscar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, επιβεβαιώνοντας όλες τις προβλέψεις που την ήθελαν φαβορί και έγινε η πρώτη Πολωνική ταινία που έχει κερδίσει ποτέ το βραβείο.

Ο σκηνοθέτης παρέλαβε το χρυσό αγαλματίδιο κατά την διάρκεια της τελετής απονομής των 87ων Βραβείων της Ακαδημίας και παρατήρησε αστειευόμενος«Δημιουργήσαμε μια ταινία για τη σιωπή, την απόσυρση από τον κόσμο και την ανάγκη για περισυλλογή – κι είμαστε εδώ τώρα, στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής και θορύβου. Είναι εκπληκτικό – η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις».

Για την ταινία:
Ο Pawel Pawlikowski επιστρέφει στην πατρίδα του την Πολωνία για πρώτη φορά στην καριέρα του για να καταπιαστεί με κάποια από τα πιο επίμαχα ζητήματα στην ιστορία της χώρας του – το τι έγινε μεταξύ Πολωνών Καθολικών και Εβραίων κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Η IDA πραγματεύεται το θέμα της προσωπικής ταυτότητας και των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών που συχνά τη διαμορφώνουν.

Ο Pawlikowski, ο οποίος έγινε γνωστός αρχικά στην Αγγλία με ταινίες όπως Last Resort και My Summer of Love, δημιούργησε με λιτότητα μία από τις πιο δυνατές και συγκινητικές ταινίες της χρονιάς, η οποία έχει κάνει ήδη μεγάλη εμπορική επιτυχία σε Γαλλία, Αγγλία και Αμερική.

Ο σκηνοθέτης επιλέγει να γυρίσει την ταινία σε άσπρο και μαύρο και σε 1.37:1 – το σχεδόν τετράγωνο κάδρο του κλασσικού κινηματογράφου και μας μεταφέρει στην Πολωνία του 60.

Σημείωμα σκηνοθέτη:
“H IDA είναι μια ταινία για την ταυτότητα, την οικογένεια, την πίστη, την ενοχή, τον σοσιαλισμό και τη μουσική . Ήθελα να κάνω μια ταινία για την ιστορία, η οποία δεν θα ήταν ιστορική. Μια ηθική, αλλά όχι διδακτική ταινία. Ήθελα να πω μια ιστορία στην οποία ο καθένας «έχει τους λόγους του», μια ιστορία πιο κοντά στην ποίηση παρά στην αφήγηση . Περισσότερο απ’ όλα όμως, ήθελα να αποστασιοποιηθώ από τη συνήθη ρητορική του Πολωνικού Κινηματογράφου. Η Πολωνία στην IDA παρουσιάζεται από έναν ‘αουτσάιντερ’, φιλτραρισμένη μέσα από τη προσωπική μνήμη και το συναίσθημα, τους ήχους και τις εικόνες της παιδικής ηλικίας…”, Pawel Pawlikowski

Πέμπτη 5 Μαρτίου
Nymphomaniac - Volume II
Πέμπτη 12 Μαρτίου
Ζήτω η ελευθερία

Όταν ο Ενρίκο Ολιβέρι, γραμματέας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης φεύγει και κρύβεται στο σπίτι μίας παλιάς του σχέσης στο Παρίσι, ένα παράλογο σενάριο λειτουργεί παραδόξως καλά. Ο δίδυμος αδελφός του, μανιοκαταθλιπτικός φιλόσοφος που πρόσφατα βγήκε από το ψυχιατρείο, επιστρατεύεται για να υποδυθεί τον αγνοούμενο πολιτικό κατά την απουσία του. Αποτέλεσμα: ένας τρελός αρχίζει να δείχνει στους πολιτικούς πώς να διοικούν το έθνος!
Πέμπτη 19 Μαρτίου