1ο Συνέδριο Εστίας Ελλήνων Αρειμενίων (Βλάχων)

 

1ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΣΤΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΕΙΜΕΝΙΩΝ (ΒΛΑΧΩΝ)

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΔΙΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΡΕΙΜΕΝΙΩΝ (ΒΛΑΧΩΝ)

Με την ευγενική χορηγία του Περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Αλέξανδρου Καχριμάνη πραγματοποιήθηκε στα Ιωάννινα στις 12-14 Σεπτεμβρίου 2025 στο Συνεδριακό Κέντρο της Περιφέρειας Ηπείρου το τριήμερο Συνέδριο της Εστίας Ελλήνων Αρειμενίων (με πρόεδρο τον κ. Αριστέα-Στέργιο Γραμμόζη και γεν. γραμματέα τον κ. Δημήτριο Ράπτη).

 Η Επιστημονική Επιτροπή αποτελείτο από τον κ. Αντώνιο Κουνάδη (πρ. πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών), την κ. Μαρία Τζάνη (Καθηγήτρια ΕΚΠΑ), τον κ. Σταύρο Παπαμαρινόπουλο (Καθηγητή Παν. Πατρών και πρόεδρο της ΕΜΑΕΜ), τον κ. Κων/νο Χατζηγιαννάκη (Δρ. Μηχανικό, συγγραφέα) και τον κ. Ανδρέα Γιαννουλόπουλο (Ιατρό).

  Η Οργανωτική Επιτροπή αποτελείτο από τον κ. Αριστέα Γραμμόζη (Συγγραφέα), τον κ. Γεώργιο Λεκάκη (Λαογράφο, συγγραφέα), την κ. Ιωάννα Κόκλα (Εκπαιδευτικό, ποιήτρια-συγγραφέα) και την κ. Αργυρώ Σακκά (Σχεδιάστρια).

Στο Συνέδριο παρουσιάστηκαν δώδεκα θαυμάσιες και πρωτότυπες Εισηγήσεις από τους εξής κατά σειράν Ομιλητές:

«Το γλωσσικό ιδίωμα των Αρειμενίων (Βλάχων) και η κρυμμένη αλήθεια - Α΄ μέρος», Αριστέας Γραμμόζης.

«Το σκόπιμο ψεύδος της διγλωσσίας των Ελλήνων Αρειμενίων», Μαρία Τζάνη.

«Βλάχοι, οι Έλληνες» Γεώργιος Λεκάκης.

«Οι νέες δυνατότητες της Ελληνικής Γλώσσας», Ανδρέας Γιαννουλόπουλος.

«Τεκμηρίωση της ελληνικότητας του πανάρχαιου γλωσσικού ιδιώματος των Ελλήνων Αρειμενίων-Βλάχων», Κωνσταντίνος Χατζηγιαννάκης.

«Παραδείγματα ελληνογενών λέξεων διαφόρων γλωσσών και διαλέκτων», Αναστάσιος Στάμου (Εκπαιδευτικός, συγγραφέας).

«Η διαχρονικότης των Ελλήνων Αρειμενίων (Βλάχων), του γλωσσικού των ιδιώματος και των ηθών και εθίμων τους»,  Δημήτριος Ράπτης,  (πολιτικός επιστήμων, κοινωνιολόγος και ειδικός επί ανθρωπίνων σχέσεων.

«Η ελληνίδα γλώσσα η πολιτιστική λαμπαδηδρόμος της Οικουμένης», Γεράσιμος Αραβανής (Νομικός, Φιλόλογος-φροντιστής).

«Η ελληνική γλώσσα ως φωτονόη», Βιβή Μήτρου (Φιλόλογος, συγγραφέας).

«Αναφορά στην ελληνική γλώσσα και τον Πύρρο τον πρόγονό μας», Λεωνίδας Μπίλλης (Δρ. Οικονομολόγος, Κοινωνιολόγος, συγγραφέας).

«Η ποιητική ανασεμιά της Ντοπιολαλιάς», Ιωάννα Κόκλα.

«Το ελληνικό Αλφάβητο», Βασιλική Αποστολίδη (Εκπαιδευτικός).

«Το γλωσσικό ιδίωμα των Αρειμενίων (Βλάχων) και η κρυμμένη αλήθεια – Β΄ μέρος»,  Αριστέας Γραμμόζης.

Παρεμβάσεις και χαιρετισμούς απηύθυναν οι κ.κ. Αντώνιος Κουνάδης, Μαρία Τζάνη, Σταύρος Παπαμαρινόπουλος, Γεώργιος Παυλάκος (Γραμμ. του Οργανισμού για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας), Δημήτριος Ράπτης, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Μετσόβου π. Σεραφείμ Καχριμάνης, και άλλοι σύνεδροι.

Την διάθεση της αιθούσης και την φιλοξενία των Ομιλητών-Συνέδρων χορήγησε η Περιφέρεια Ηπείρου, και οφείλονται πλείστες ευχαριστίες στον Περιφερειάρχη κ. Αλέξανδρο Καχριμάνη.

  Εξ όλων των Συνέδρων η κοινή συνισταμένη και οι συμπερασματικές διαπιστώσεις περικλείονται στο κάτωθι κείμενο:

  Η ελληνικότητα των Αρειμενίων (Βλάχων) είναι αναμφισβήτητη (με ιστορικά και ανθρωπολογικά τεκμήρια). Τα ελληνικά φύλα ξεκινούν από τους αυτόχθονες «δίους» Πελασγούς που εξακτινώθηκαν σε όλη την Γη («πλανήται ήσαν και σποράδες πανταχού της γης»). Τα πελασγικά γλωσσικά στοιχεία διατηρούνται μέχρι σήμερα στις ντοπιολαλιές και στα διάφορα γλωσσικά ιδιώματα (βλάχικα, αρβανίτικα, μικρασιάτικα…), γι’ αυτό και είναι πολύτιμοι γλωσσικοί μας θησαυροί που οφείλουμε να διατηρήσουμε ζωντανούς. Κακώς τα θεωρούμε «λατινοφωνίες, αλβανοφωνίες, τουρκοφωνίες…»

    Αντιθέτως οι μεταγενέστεροι Λατίνοι πήραν το λεξιλόγιό τους κυρίως από την Αιολική διάλεκτο, καθώς οι ίδιοι ομολογούν: “Aeolica ratione est sermo noster similibus” (ratione < ρητόν, est < εστί, sermo < ὁμιλία, noster < ἡμέτερη, simi-libus < ὅμοια-πολύ). Αποδείχθηκε με συγκεκριμένα παραδείγματα τόσον η παλαιότητα όσον και η διαφορά του «βλάχικου» λεξιλογίου έναντι του λατινικού.

Άπειρα είναι τα παραδείγματα ελληνογενών λέξεων σε πλείστες Γλώσσες (Ευρωπαϊκές έως και Ασιατικές), ώστε να θεωρούνται διάλεκτοι της ελληνικής. Αλλά και τα ελληνικά Γλωσσικά ιδιώματα προκύπτουν με ανάλογο τρόπο: α) με αναγραμματισμό, β) με αποκοπή γραμμάτων, γ) με συμβατή εναλλαγή-τροπή γραμμάτων… Αυτά γίνονται προφανή σε βαθείς γνώστες του λεξιλογικού μας πλούτου. Δυστυχώς, η επίσημη επιστήμη της Γλωσσολογίας είναι δομημένη με άλλον τρόπο και δεν τα διδάσκει αυτά.

Επειδή η έρευνα συνεχίζεται και μάλιστα εισέρχονται αρκετοί νέοι επιστήμονες στην αναζήτηση της «κρυμμένης αλήθειας», απεφασίσθη κάθε δύο χρόνια η διενέργεια Συνεδρίου για τις «Ρίζες της Ελληνικής Γλώσσης» και τις Ελληνικές Διαλέκτους, οι οποίες αποτελούν πανάρχαια γλωσσικά ιδιώματα της Ελληνικής Γλώσσης, ενδεχομένως σε άλλη πόλη κάθε φορά, με παρουσία και άλλων πολλών «Βλάχικων» Συλλόγων.