Σύλλογος Διοκητικών Υπαλλήλων Πανεπιστημίου Ιωαννίνων : Ελεύθερο πανεπιστήμιο για λίγους κι εκλεκτούς...

Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει νέο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το εν λόγω νομοσχέδιο αφορά στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μέσω της παράκαμψης του άρθρου 16 και της αξιοποίησης του άρθρου 28 του ευρωπαϊκού δικαίου. Ο τίτλος του νομοσχεδίου; «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο». Πάμε να δούμε για ποιους είναι «ελεύθερο» αυτό το πανεπιστήμιο που οραματίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ. 

Αρχικά, το άρθρο 16 είναι το Άρθρο του Συντάγματος που διασφαλίζει τον αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας. Η προκάτοχος του κύριου Πιερρακάκη, Νίκη Κεραμέως φρόντισε να νομοθετήσει την επαγγελματική εξίσωση των πτυχίων των κολλεγίων με τα δημόσια πανεπιστήμια- παράλληλα μάλιστα με την θέσπιση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Έδωσε έτσι ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως αν γράψεις 15,000 μόρια δεν περνάς- αλλά αν έχεις να δώσεις 15,000€ τότε οι πόρτες είναι ανοιχτές. 

Το άρθρο 16 αποτελούσε και αποτελεί αγκάθι στην πλήρη «απελευθέρωση της αγοράς εκπαίδευσης» καθότι όσο υφίσταται τα ιδιωτικά μαγαζιά αγοραπωλησίας της γνώσης χάνουν από την αίγλη της πιστοποίησης της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης που θα μπορούσε να προσελκύσει περισσότερους πελάτες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που αυτή η κατεύθυνση αποτελούσε και πάγιο αίτημα του ΣΕΒ όπου ειδικά μετά το 2018 πιέζει για την «άρση της απαγόρευσης ίδρυσης ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων για την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης». Εξ άλλου όσα μέτρα πλασάρονται ως «εκσυγχρονισμός» και «αναβάθμιση» δεν είναι τίποτα άλλο από πάγιες επιταγές copy–paste του ΟΟΣΑ και της ΕΕ και όσα δεν εφαρμόζονται στην Ελλάδα είναι λόγω των αγώνων του φοιτητικού κινήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το 2006-2007 όπου και τότε η κυβέρνηση της ΝΔ είχε επιχειρήσει να αναθεωρήσει το άρθρο 16 και βρήκε απέναντί της εκατοντάδες κατειλημμένες σχολές πανελλαδικά και χιλιάδες φοιτητές στους δρόμους. 

Το μοτίβο της «απελευθέρωσης» των κοινωνικών αγαθών δεν αποτελεί βέβαια καινούργιο φαινόμενο. Αποτέλεσε εξ άλλου την κορωνίδα των μνημονιακών επιταγών- με το πλιάτσικο της δημόσιας περιούσίας που ακολούθησε. Τα αποτελέσματα αυτών των ιδιωτικοποιήσεων τα είδαμε βέβαια στην πανδημία, στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, στα Τέμπη… Έτσι και το δημόσιο πανεπιστήμιο υποβαθμίζεται συνεχώς. Αντί λοιπόν να υπάρξουν μέτρα για την ποιοτική αναβάθμιση των σπουδών των φοιτητών μας οι κυβερνήσεις παίρνουν μέτρα δραματικής υποβάθμισης των προπτυχιακών, υποχρηματοδοτούν τα Ιδρύματα και υποβάθμιζουν τα επαγγελματικά δικαιωμάτα.

Το νέο νομοσχέδιο έρχεται σαν ώριμο φρούτο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και της προσπάθειας πλήρους επιχειρηματικοποίησης του ελληνικού πανεπιστημίου- αποτελεί όμως και τομή στον τρόπο που υπάρχει η παιδεία στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί:

Θεσμοθετεί και ολοκληρώνει την πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Η κυβέρνηση μάλιστα βαυκαλίζεται ότι ο ανταγωνισμός θα αναβαθμίσει τα δημόσια πανεπιστήμια καθότι όπως λέει όπου συνυπάρχει το δημόσιο και το ιδιωτικό το πρώτο πάντα επωφελείται. Αυτό όμως που βλέπουμε εμείς στην ζωή είναι ακριβώς το αντίθετο. Η ύπαρξη της ιδιωτικής υγείας οδήγησε στην διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων, η απελευθέρωση της «αγοράς ενέργειας» οδήγησε στην εκτόξευση των λογαριασμών της ΔΕΗ και η απελευθέρωση των μεταφορών οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών κ.λ.π. Με την «απελευθέρωση της αγοράς εκπαίδευσης» τα δημόσια πανεπιστήμια θα καλεστούν να υιοθετήσουν όλα τα κριτήρια των ιδιωτικών ΑΕΙ προκειμένου να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό της αξιολόγησης. Ήδη αυτή η κατεύθυνση στρέφει τα πανεπιστήμια στην αναζήτηση ιδίων πόρων από ιδιώτες, ανοίγοντας την κερκόπορτα για ΣΔΙΤ και εργολάβους στη μέριμνα και παντού, στην επιβολή διδάκτρων, σε θέσπιση βιομηχανικών διδακτορικών κλπ. Στόχος η μείωση των δαπανών στη μέριμνα και τις ανάγκες των φοιτητών και η αύξηση των εσόδων. Επόμενο βήμα είναι η θέσπιση διδάκτρων και στα προπτυχιακά προγράμματα «όπως στο εξωτερικό». 

Μειώνει τους εισακτέους φοιτητές στα Δημόσια ΑΕΙ και κλείνει τμήματα έτσι ώστε να δημιουργείται πελατεία για τα ιδιωτικά μαγαζιά παραπαιδείας που μοναδικό στόχο έχουν να προετοιμάσουν τους σπουδαστές για την μετέπειτα εργασιακή ζούγκλα- παρέχοντας δεξιότητες σε βάρος της σφαιρικής και ολόπλευρης μόρφωσης, καταδικάζοντας τους απόφοιτους μας σε ένα αέναο κυνήγι πιστοποιήσεων και επανακατάρτισης, διαλύοντας την εργασιακή τους προοπτική. Η ύπαρξη πολλαπλών πτυχίων για το ίδιο γνωστικό αντικείμενο και ο κατατεμαχισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων εν τέλει καταλήγει να συμπιέζει όλα τα δικαιώματα προς τα κάτω. Το είδαμε με την δήθεν ανωτατοποίηση των ΤΕΙ επί Γαβρόγλου, θα το δούμε και τώρα με τα επί πληρωμή πτυχία των ιδιωτικών κολλεγίων να ανταγωνίζονται αυτά των δημοσίων. 

Έρχεται να οξύνει ακόμα παραπάνω τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση. Η κυβέρνηση διατείνεται πως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα μειώσουν το braindrain. Ξεχνάνε βέβαια να αναφέρουν πως τα πανεπιστήμια αυτά δεν θα είναι προσβάσιμα για την συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών. Για παράδειγμα ακόμα και στην κοντινή μας Κύπρο, τα δίδακτρα φτάνουν τα 10,000€ το χρόνο! Αυτή είναι άλλωστε και η πραγματική αριστεία για το κεφάλαιο: η αγοραστική μας δύναμη!

Ουσιαστικά μέσα από την ίδρυση των ιδιωτικών ΑΕΙ ιδιωτικοποιείται ξεκάθαρα και το δημόσιο πανεπιστήμιο. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της ΕΕ όταν ένας «δημόσιος» και ένας ιδιωτικός φορέας συνυπάρχουν στο πλαίσιο μιας «αγοράς» (στην περίπτωσή μας η αγορά «εκπαιδευτικών υπηρεσιών») τότε απαγορεύεται κάθε κρατική ενίσχυση / επιδότηση στο όνομα της ισότητας στον «ανταγωνισμό». Έτσι μπαίνει μια βόμβα στα θεμέλια της δωρεάν παιδείας, αφού ανά πάσα στιγμή η κρατική επιδότηση που εξασφαλίζει την δωρεάν πρόσβαση μπαίνει σε αμφισβήτηση.

Είναι ένα πανεπιστήμιο βαθιά αντιδημοκρατικό. Το πανεπιστήμιο της αγοράς θέλει απρόσκοπτη έρευνα για τις εταιρείες και σπουδές με το μικρότερο κόστος για τους φοιτητές. Πρέπει να είναι «κερδοφόρο», να διοικείται σα επιχείρηση, να μην υπάρχει το αγκάθι του φοιτητικού κινήματος, (βλ. και πανεπιστημιακή αστυνομία και καταστολή). Είναι ένα πανεπιστήμιο βαθιά συντηρητικό. Πως αλλιώς να το πει κανένας όταν οδηγούνται σε παραιτήσεις πρυτάνεις των πιο διάσημων πανεπιστημίων στον κόσμο (Χάρβαρντ, MIT) με πίεση των χρηματοδοτών επειδή οι πρυτάνεις τους δεν ήταν επαρκώς…με το Ισραήλ στην σφαγή στην Γάζα;;!! 

Θέλουν να δημιουργήσουν λοιπόν ένα πανεπιστήμιο «ελεύθερο» για τις επιχειρήσεις, για την «ελεύθερη» αγορά, για τους μεγαλοεπενδυτές και κλειστό για τους φοιτητές και τις ανάγκες μας. 

Δεν υπερασπιζόμαστε το σημερινό Πανεπιστήμιο και την υφιστάμενη «δημόσια» εκπαίδευση. Τώρα όμως πρέπει να μιλήσουμε και να διεκδικήσουμε το Δημόσιο Πανεπιστήμιο και σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της νέας γενιάς, έξω από τα δεσμά του κεφαλαίου και των κερδών του. 

Για μια εκπαίδευση που στην προμετωπίδα της θα έχει τις ανάγκες και τα δικαιώματα των νέων ανθρώπων για μια ολοκληρωμένη μόρφωση και ζωή αξιοβίωτη. 

Για ένα πραγματικά ελεύθερο πανεπιστήμιο και για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, για μια παιδεία χειραφετητική και καθολική και μια εργασία απελευθερωμένη από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.

Καλούμε τους συναδέλφους μας, τους φοιτητικούς συλλόγους, όλους τους Συλλόγους εργαζομένων στα Πανεπιστήμια της χώρας, σε μαζικές Γενικές Συνελεύσεις και πανελλαδικό συντονισμό.

ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16 ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ - ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ- ΕΕ- ΣΕΒ.

Το ΔΣ του Συλλόγου