Το Μέτωπο Δράσης για την πανδημία και τις μαθητικές καταλήψεις

 ΠΕΡΙ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ

Η προσπάθεια αναστροφής της πραγματικότητας σε σχέση με τις ευθύνες για την εξάπλωση του κορονοϊού, βλάπτει, όπως φαίνεται, σοβαρά και την πνευματική υγεία, τόσο αυτών που λειτουργούν σαν απολογητές του Υπουργείου και της Κυβέρνησης – αν βέβαια πιστεύουν και οι ίδιοι τα όσα λένε – όσο και το μέρος εκείνο του πληθυσμού, που καταπίνει αμάσητα όσα λένε.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, μάθαμε ότι ο κορονοϊός κολλάει μετά τις 12 σε μέσα συγκοινωνίας (που σταματάνε), καφέ-εστιατόρια (που κλείνουν) και περίπτερα (που σε λίγο, μ’ αυτά και μ’ αυτά, θα κλείσουν μια και καλή).

Δεν κολλάει στις εκκλησίες, αλλά – τι περίεργος ιός; - κολλάει στα σχολεία που κάνουν καταλήψεις, κολλάει στις διαδηλώσεις, στα θέατρα, τις συναυλίες και τις πλατείες, όπου δεν είναι παρών ο Μπακογιάννης.

Στα υπουργεία κολλάει; Αν είσαι δημόσιος υπάλληλος μήπως δεν; Σίγουρα υπάρχουν κρούσματα, αλλά δεν βγαίνει σχεδόν τίποτε προς τα έξω. Σε μια περίπτωση μάλιστα, απλά έδιωξαν όσους υπαλλήλους ήταν προς την μεριά του διαδρόμου, που ήταν το γραφείο του κρούσματος, ενώ οι υπόλοιποι δούλευαν κανονικά. Μπράβο σκεπτικό!!!

Και ξαφνικά μέσα στο βασίλειο αυτό της βλακείας, της σιωπής και της επιβολής ελέγχου, οι μαθητές, η νέα γενιά αυτής της χώρας, με τις καταλήψεις τους, προσπάθησαν και προσπαθούν να διεκδικήσουν αποτελεσματικά μέτρα προστασίας, για τους ίδιους και τους εκπαιδευτικούς, με μείωση των αριθμών ανά τάξη, επάρκεια χώρων και καθηγητών/δασκάλων, δωρεάν χορήγηση από το κράτος όλων των προστατευτικών μέσων (μάσκες, αντισηπτικά, γάντια), που είναι απαραίτητα για την άμυνα απέναντι στην πανδημία. Διεκδίκησαν και διεκδικούν την πρόσληψη επαρκούς αριθμού εκπαιδευτικών, όπως απαιτεί η συγκυρία της πανδημίας. Δηλαδή απαιτούν αυτά που με μισόλογα υποσχόταν και το ίδιο το Υπουργείο, χωρίς βέβαια να υλοποιήσει αυτά που υποσχέθηκε. Πού να βρεθούν αυτή την περίοδο που πρέπει να αγοράσουμε Ραφάλ από τους Γάλλους και 12500 μισθοφόρους στον στρατό (όπως δήλωσε ο Πρωθυπουργός). Και όμως αυτά τα παιδιά σε αρκετά σχολεία έθεσαν και αυτά τα αιτήματα, κάνοντας ένα ανοσιούργημα, απέναντι στην εθνική άμυνα. Ειδικά τώρα που προσπαθούν να μας πείσουν, ότι ο Ελληνικός και ο Τούρκικος λαός, πρέπει να είναι έτοιμοι να συγκρουστούν, για το μερίδιο στα πετρέλαια και το φυσικό αέριο, που διεκδικεί ο Έλληνας και ο Τούρκος Βαρδινογιάννης. Δεν μπορούν κάτι επικίνδυνα παιδαρέλια, να χαλάνε την σούπα.

Είδαμε άμεσα μια εντονότατη αντίδραση απέναντι στους αγώνες των παιδιών,από πληρωμένους κονδυλοφόρους, επιστημονικές αυθεντίες, «αγανακτισμένους γονείς», με λειτουργία σχεδόν ταγμάτων εφόδου, λασπολογία, ρουφιανιά, όλα χρησιμοποιήθηκαν. Κι όμως αυτά τα παιδιά, διασώζοντας και την αξιοπρέπεια της κοινωνίας, ακόμα κι εκεί που σταμάτησαν, πάλεψαν, όρθωσαν το ανάστημά τους. Δεν ηττήθηκαν – αυτό θα γινόταν, αν είχαν σκύψει το κεφάλι αδιαμαρτύρητα – απλά προσπαθούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, για να επανέρθουν σαν νικητές.

Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο ο αγώνας αυτός στην εκπαίδευση, να ενισχυθεί από το οργανωμένο εργατικό κίνημα και τα σωματεία, από όσους πολιτικούς φορείςστο δίλλημα ζωή ή κέρδος, απαντούν ζωή. Οφείλουμε να υπερασπίσουμε την νέα γενιά, οφείλουμε να την στηρίζουμε. Είναι απαραίτητο να υιοθετήσουμε τα αιτήματά τους και να μην κουνάμε το δάκτυλο.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλους αυτούς που προσπαθούν να τους υποτάξουν και να τους επιβληθούν. Στην πόλη μας αυτές τις μέρες,τόσο ο δήμαρχος κος Μωϋσής Ελισάφ, όσο και ο περιφερειάρχης κος Καχριμάνης αποφάσισαν να παρέμβουν, με την επιστημονική του ιδιότηταο πρώτος, όπως ο ίδιος είπε, για να στραφούν εναντίον των καταλήψεων, επειδή αυτές αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης, αλλά και εναντίον όσων βγαίνουν στο δρόμο κάνοντας συγκεντρώσεις και πορείες (αναφερόμενος ο κος Καχριμάνης στο φλέγον ζήτημα των ημερών, δηλαδή της απόφασης καταδίκης της ναζιστικής ΧΑ που άγγιξε όλον το δημοκρατικό κόσμο).

Θα μπορούσε άραγε να μας πει ο καθηγητής Παθολογίας, αν έχει υπ’ όψιν του ότι τα υπάρχοντα κρούσματα στα σχολεία είναι από την τάξη και όχι – ακόμη τουλάχιστον – από τις καταλήψεις. Ξέρει ή όχι ότι τα Μ.Μ.Μ. (Μέσα Μαζικής Μεταφοράς) είναι εστίες υπερμετάδοσης; Γνωρίζει ή αποκρύπτει, ότι  συγχρωτισμός στους χώρους εργασίας, αποτελεί εστία υπερμετάδοσης; Πιστεύει ότι τα μέτρα που λαμβάνει η πολιτεία είναι επαρκή (τεστ, ενίσχυση της δημόσιας Υγείας, προσλήψεις); Σε ποιες ακριβώς ενέργειες προάσπισης της δημόσιας υγείας έχουν προχωρήσει αυτοί οι τοπικοί άρχοντές πέρα από το να κουνούν το δάχτυλο στους μαθητές και στο πλατύ-αντιφασιστικό δημοκρατικό κίνημα;

Όταν η ευαισθησία για την αποφυγή μετάδοσης του ιού κατευθύνεται μόνο εναντίον των μαθητών που κάνουν κατάληψη, τότε αυτό δεν είναι επιστήμη, αλλά απολογητισμός, συγκάλυψη.

Ας υπερασπιστούμε τις καταλήψεις, τους αγώνες, τα παιδιά.