Στην αγκαλιά της Ευρώπης η ανέτοιμη Αλβανία.

του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Πολιτευτής Β’ Αθήνας Ν.Δ.

Την ώρα που στα Βαλκάνια επικρατεί αναταραχή κάποιοι επιλέγουν το διχασμό. Το αποδεικνύουν τα πρόσφατα γεγονότα στον ποδοσφαιρικό αγώνα ΣΕΡΒΙΑΣ - ΑΛΒΑΝΙΑΣ που φέρνουν στην επιφάνεια με το χειρότερο τρόπο την επικίνδυνη νοοτροπία τόσο της ΗΓΕΣΙΑΣ όσο και του απλού λαού της .

Σε κάποιους ίσως προκαλεί εντύπωση , σε αυτούς όμως που γνωρίζουν ήταν φυσικό επακόλουθο. Αυτό δεν προέρχεται ούτε από αυθαίρετη σκέψη αλλά ούτε και από προκατάληψη απέναντι τους , αντιθέτως υπάρχουν χειροπιαστές αποδείξεις γι’ αυτό. Αν ανατρέξει κάνεις στα σχολικά συγγράμματα της γείτονας χώρας θα αντιληφθεί πως οι εθνικιστικές πράξεις , απόψεις μιας μεγάλης θα τολμούσαν να πω, μερίδας του Αλβανικού λαού βασίζονται στην εκπαίδευση που τους παρέχει η επίσημη πολιτεία και παρά τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει απέναντι στην Ελλάδα για το θέμα συνεχίζουν να παραπληροφορούν.

Η ιδέα της μεγάλης Αλβανίας μονοπωλεί το βιβλίο της ιστορίας και γεωγραφίας. Μια ιδέα για δήθεν "μεγάλη Αλβανία" που υποδαυλίζεται από μικρές και μεγάλες δυνάμεις με απώτερο σκοπό την αποσταθεροποίηση.

Ιστορικά και εκπαιδευτικά λάθη ακολουθούν την νέα γενιά της γειτονικής Αλβανίας παραπληροφορώντας την ή αποπροσανατολίζοντάς την με αποτέλεσμα ακραία εθνικιστικά στοιχεία να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος.

Στον αντίποδα, το βιβλίο γεωγραφίας της Ε δημοτικού που διδάσκεται η κόρη μου «Μαθαίνω για την Ελλάδα» δεν υπάρχει καμία αναφορά στην Βόρειο Ήπειρο. Ενώ κάνει αναφορά Δ΄ Ενότητα: (Ελληνισμός εκτός συνόρων ) για την Ελληνική μειονότητα της Αλβανίας καμία αναφορά. Αυτήν την ιστορία θέλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας , την ιστορία της άγνοιας. Μεταξύ των υπουργείων Παιδείας Ελλάδας και Αλβανίας έχει συσταθεί μία επιτροπή που εξετάζει τα σχολικά εγχειρίδια και έχει να συνεδριάσει πολλά χρόνια.

Για τη μεν ιστορία, τα λάθη τους τα αναγνωρίζουν οι ιστορικοί, για τις ιστορικές ανακρίβειες καλό είναι να θυμηθούμε υπαρκτά ιστορικά γεγονότα.

Αμφισβητεί κάνεις την ανεξαρτησία της Βορείου Ηπείρου το 1914 με πρωθυπουργό τον κ. Γεώργιο Ζωγράφο; Αμφισβητεί κανείς το πρωτόκολλο της Κέρκυρας το Μάιο του 1914 κάτι που είχαν υπογράψει οι Μεγάλες δυνάμεις και η Αλβανία; Αν όχι , τότε ως προς τι οι συλλήψεις νέων από την Δερβιτσάνη πριν από λίγο καιρό με αποτέλεσμα να δώσουν τροφή σε εθνικιστικά στοιχεία να προκαλέσουν τα προχθεσινά γεγονότα στην ίδια περιοχή. Δεν τολμώ να φανταστώ τι θα γινόταν αν τα επεισόδια συνέβαιναν σε ώρα αιχμής για την περιοχή.

Όλοι θυμούνται τα γεγονότα του Ολυμπιακού Σταδίου της Αθήνας όπου μια μερίδα ανεγκέφαλων έβαλαν φωτιά στην Ελληνική Σημαία και πάλι σε αγώνα ποδοσφαίρου Ελλάδας - Αλβανίας. Στο επίκεντρο πάλι η Αλβανική προπαγάνδα. Γνωρίζοντας την δημοτικότητα του αθλήματος προσπαθούν να προκαλέσουν εθνικά ζητήματα με απώτερο σκοπό να γίνουν πρώτο θέμα διεθνώς. Πρόσφατα και πάλι έξω από την Ελληνική Πρεσβεία στα ΤΙΡΑΝΑ εθνικιστές έκαψαν την Ελληνική σημαία. Η πολιτική που ακολούθησαν και ακολουθούν οι Ελληνικές κυβερνήσεις και ο εκάστοτε υπουργός Εξωτερικών, δημιουργούν ερωτήματα. Πρόσφατα χορηγήθηκε στην Αλβανία το καθεστώς χώρας ένταξης στην Ευρωπαϊκή οικογένεια επισημαίνοντας: «Χωρίς δημοκρατικές δομές, χωρίς σταθερό κράτος δικαίου, χωρίς μέσα ενημέρωσης και ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, χωρίς μια διαρκή μάχη κατά της διαφθοράς, δεν μπορεί να υπάρξει ένταξη στην ΕΕ»

Αναφέρω επιγραμματικά αποφάσεις που παραβιάζει και δεν εφαρμόζει η Αλβανία της Ευρώπης του αύριο: Το βασικό Δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού , τα περιουσιακά δικαιώματα , η χρήση της ελληνικής γλώσσας στην επαφή των πολιτών με την δημόσια διοίκηση (πράγμα που κάνει η Ελλάδα της Ευρώπης για τους Αλβανούς πολίτες οι πολίτες άλλων χωρών στα πλαίσια του σεβασμού του ατόμου και δεν το πράττει η Αλβανία για την ελληνική μειονότητα), στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην δημόσια τηλεόραση και το πρόβλημα των οδικών πινακίδων στις περιοχές που ζει παραδοσιακά μειονοτικός πληθυσμός.

Τα τελευταία δυσάρεστα γεγονότα παρεκκλίνουν πολύ από τα παραπάνω και ρωτώ το υπουργείο εξωτερικών, ποιες οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η Αλβανική κυβέρνηση ως προς την εφαρμογή αποφάσεων για την ελληνική μειονότητα.

Αυτό που εισπράττουμε τόσα χρόνια από τον εκάστοτε υπουργό εξωτερικών είναι η μοναξιά στους δημοκρατικούς αγώνες μας , έχουμε καταλάβει πως το βορειοηπειρωτικό για το υπουργείο εξωτερικών δεν είναι θέμα προτεραιότητας.

Το κενό που δημιουργούν τέτοιου είδους αποφάσεις έρχονται να καλύψουν κάποιοι"εθνοσωτήρες"

Γ αυτό λοιπόν η εποχή απαιτεί ΠΡΟΣΟΧΗ. Είναι πασιφανές πως κάποιοι θέλουν να προκαλέσουν προβλήματα στην γειτονιά μας. Η προσοχή μας πρέπει να είναι διπλή και να μην ολισθήσουμε στην παγίδα τους , παγίδα που συντηρείται και από σκοτεινούς κύκλους.

Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε τα αυτονόητα σε κανέναν. Οποίος αμφισβητεί γλώσσα , θρησκεία , παράδοση , προσδιορισμό ακόμη και σύνορα μπορεί να απευθυνθεί στα διεθνή δικαστήρια.

Γελοιότητες του τύπου να ανακαλέσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον όρο Βόρειος Ήπειρος προκαλεί μόνο γέλιο, αυτό που θα μπορούσε κανείς μόνο να πει είναι πως καθυστέρησε η Προεδρία της Δημοκρατίας να εισαγάγει στο λεξιλόγιο της τον όρο "Βόρειος Ήπειρος".

Θα κλείσω με τις δηλώσεις του Πρώην πρωθυπουργού ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ «Η Ελλάδα πρέπει να έχει το θάρρος να πει στην Αλβανία, ότι εκείνο που ζητά εκείνη για το Κοσσυφοπέδιο, το ζητάμε και εμείς για την Ελληνική Μειονότητα που ζει στη Βόρειο Ήπειρο, που είναι η πιο παλαιά και διεθνώς ανεγνωρισμένη»

Αναφέροντας όλα αυτά κινδυνεύω να χαρακτηριστώ ακραίος , δεν δηλώνω ακραίος αλλά απλά οπαδός της αλήθειας.
himara.gr