Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από υδράργυρο

Τα βαρέα μέταλλα απειλούν την υγεία μας ολοένα και περισσότερο: βρίσκονται σε «αφθονία» στην ατμόσφαιρα, στα τρόφιμα και στο νερό καθώς εμφανίζονται σε πολλά προϊόντα που είχαν προηγουμένως θεωρηθεί ασφαλή για χρήση ή κατανάλωση.
Ο υδράργυρος, ειδικότερα, είναι ένα από τα πολλά βαρέα μέταλλα που επιβαρύνουν τον οργανισμό του μέσου ανθρώπου. Ο υδράργυρος δηλητηριάζει σταδιακά τον οργανισμό μας, μέχρις ότου οδηγήσει στην ανάπτυξη σοβαρών ασθενειών.

Αυτά είναι τα πιο συχνά σημάδια των πρώτων σταδίων της δηλητηρίασης από υδράργυρο:

Πόνους στους Μυς και τις Αρθρώσεις

Επειδή ο υδράργυρος τείνει να συγκεντρώνεται στον λιπώδη ιστό, και να συσσωρεύεται με το πέρασμα του χρόνο, προκαλεί συχνά έντονους πόνους στις αρθρώσεις και τους μύες, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισης φλεγμονών και ενός αισθήματος δυσκαμψίας.

Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από υδράργυρο στο μυοσκελετικό σύστημα περιλαμβάνουν την μυϊκή κόπωση, τη δυσκαμψία των αρθρώσεων, το αίσθημα μυϊκής αδυναμίας και τις κράμπες. Η συμβατική ιατρική προτιμά να αποκαλεί αυτά τα συμπτώματα ως χρόνιο σύνδρομο κόπωσης, πολλαπλή σκλήρυνση και αρθρίτιδα.

Προβλήματα του Πεπτικού Συστήματος

Ένας κοινός παράγοντας που σχετίζεται με τα προβλήματα του πεπτικού συστήματος είναι η δηλητηρίαση από υδράργυρο.

Τα σφραγίσματα από υδράργυρο επιδρούν αρνητικά στην υγεία του πεπτικού συστήματος. Οι περισσότεροι οδοντίατροι, όμως, έχουν απομακρυνθεί από τον υδράργυρο και χρησιμοποιούν οδοντικά σφραγίσματα από σύνθετα υλικά. Εάν γνωρίζετε ότι έχετε σφραγίσματα από υδράργυρο, θα πρέπει να τα αντικαταστήσετε με οποιοδήποτε άλλο υλικό πέραν του υδράργυρου.

Τα προβλήματα στην υγεία του πεπτικού συστήματος που σχετίζονται με τη δηλητηρίαση από υδράργυρο ξεκινούν από το στόμα, καθώς το μάσημα του φαγητού οδηγεί στη φυσική έκκριση των πεπτικών ενζύμων που περιέχει το σάλιο. Ταυτόχρονα, το μάσημα μπορεί να οδηγήσει στην απελευθέρωση υδραργύρου από οποιοδήποτε σφράγισμα του στόματος. Ο υδράργυρος, ακόμη και σε πολύ μικρές ποσότητες, αναμιγνύεται με το φαγητό και καταλήγει τελικώς στον πεπτικό σωλήνα.

Ο υδράργυρος αναμιγνύεται τελικώς με το υδροχλωρικό οξύ του στομάχου και δημιουργεί τον χλωριούχο υδράργυρο, που μπορεί να δημιουργήσει έλκη και να προξενήσει βλάβες στα τοιχώματα του στομάχου (σ.σ. pentapostagma.gr – linings). Μόλις ο υδράργυρος «προσεγγίσει» τα καλά βακτήρια του πεπτικού μας συστήματος, μπορεί να τα σκοτώσει ακαριαία.

Εγκεφαλικές Διαταραχές

Ο υδράργυρος τείνει να συγκεντρώνεται στον λιπώδη ιστό. Ο εγκέφαλος έχει πολλά κύτταρα που περιέχουν λίπος, καθιστώντας τον ένα μέρος όπου τείνει να συσσωρεύεται ο υδράργυρος.

Είναι έτσι ξεκάθαρο, ότι η δηλητηρίαση από υδράργυρο θα επιδράσει σίγουρα αρνητικά στην λειτουργικότητα του εγκεφάλου.

Η νευρολογική ανάπτυξη των εμβρύων, των μωρών και των μικρών παιδιών βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο από τον υδράργυρο. Αυτό το γεγονός μπορεί να επεξηγήσει και τα αυξανόμενα ποσοστά νοητικών διαταραχών όπως ο αυτισμός σε βρέφη και παιδιά που εκτίθενται σε προγράμματα εμβολιασμών, με τα εμβόλια που περιέχουν υδράργυρο.

Οι εγκεφαλικές διαταραχές που σχετίζονται με τη δηλητηρίαση από υδράργυρο περιλαμβάνουν την καθυστέρηση της ομιλίας και του βαδίσματος στα βρέφη, την αδυναμία συγκέντρωσης, τις μειωμένες γλωσσικές δεξιότητες και μνημονικές ικανότητες, καθώς και τις διαταραχές στις οπτικές και κινητικές ικανότητες – με κοινές διαγνώσεις να αποτελούν ο αυτισμός, και το Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής (σ.σ. pentapostagma.gr – ADHD).

 pentapostagma.gr