Στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου

Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata

Κείμενα των: Γιώργου Νικολαΐδη, Δημήτρη Κουσουρή, Δημήτρη Ψαρρά, Ταρίκ Αλί, Ντέιβιντ Κρεγκ, Φέρντιναντ Μάουντ, Τομ Νερν, Νικόλα Κοσματόπουλου, Αποστόλη Φωτιάδη, Στρατή Μπουρνάζου

Εξαγγελίες Βορίδη: Προς ένα «αμερικανικό» (μη) σύστημα υγείας, με αυξημένες δαπάνες και μειωμένες παροχές. Ο Γιώργος Νικολαΐδης αναλύει τις προθέσεις Βορίδη σχετικά με το μέλλον του Ε.Σ.Υ: «Τι θα γινόταν όμως αν τα δημόσια νοσοκομεία κατάφερναν όντως να λειτουργήσουν με “ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια”; Το μόνο σίγουρο (πέραν του συνεπαγόμενοι κοινωνικού Καιάδα) θα ήταν η εκτίναξη των τιμών. Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι αν οι τιμές του ιδιωτικού τομέα συγκρατούνται κάπως (παρά τα ήδη εξωφρενικά τους επίπεδα) και η ελληνική αγορά δεν ελέγχεται πλήρως από δυο-τρεις ομίλους που θα τριπλασίαζαν τις τιμές τους εν μια νυκτί, αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην ύπαρξη του δημόσιου τομέα περίθαλψης».

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ
1. Ο φασισμός επιστρέφει στην Ευρώπη. Και σκέψεις για τον χαρακτήρα ενός διεθνούς αντιφασιστικού κινήματος. Ο Δημήτρης Κουσουρής προβληματίζεται για την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη και προτείνει κάποιες θέσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης του: «Αν προσπαθήσουμε λοιπόν να κατανοήσουμε το παρελθόν ξεκινώντας από τα ερωτήματα που μας θέτει το παρόν, κι όχι αντίστροφα, γίνεται πλέον φανερό πως, είκοσι χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, ο φασισμός επιστρέφει στην Ευρώπη. Δεν ωφελεί πια να συνεχίσουμε να υπεκφεύγουμε αναζητώντας τις αναλογίες ή τις διαφορές με το παρελθόν, αποφεύγοντας τα ερωτήματα και τα επείγοντα καθήκοντα που μας θέτει η εποχή μας. Να σταματήσουμε να ψάχνουμε αν και σε ποιο βαθμό αυτό που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας αντιστοιχεί στην ιδέα που έχουμε για τον ιστορικό φασισμό και να αναλάβουμε δράση για την οργάνωση ενός διεθνούς αντιφασιστικού κινήματος, ικανού να αναχαιτίσει τη βίαιη αντιδραστική στροφή πριν να είναι αργά.»
2. Το κατηγορητήριο εναντίον της Χρυσής Αυγής είναι συντριπτικό, αλλά τίποτα δεν έχει τελειώσει. Συνέντευξη του Δημήτρη Ψαρρά. Με αφορμή την επικείμενη δίκη της Χρυσής Αυγής ο δημοσιογράφος και μελετητής της Χρυσής Αυγής υποστηρίζει: «Θα ένιωθα τον πειρασμό να ρωτήσω εκείνους που υποστηρίζουν μια παρόμοια άποψη αν μπορούν να υποθέσουν πού θα έφταναν τα ποσοστά της ΧΑ στην περίπτωση που η συντεταγμένη πολιτεία --έστω και με τη σημερινή αυταρχική και αντιλαϊκή της μορφή-- έστελνε το μήνυμα ότι η δράση της ναζιστικής οργάνωσης είναι ανεκτή και εντός των ορίων του νόμου. Θεωρώ δείγμα αντιδημοκρατικής σκέψης αυτή τη συλλογιστική. Η θέση μου είναι εντελώς διαφορετική. Δεν πρέπει να εξαρτούμε την ποινική αντιμετώπιση των εγκλημάτων που αποδίδονται στην οργάνωση από την πολιτική αποτελεσματικότητα αυτής της δίωξης. Για μένα αρκεί ως πρακτικό, απτό αποτέλεσμα, το γεγονός ότι μετά τις συλλήψεις οι νυχτερινές επιθέσεις των Ταγμάτων Εφόδου μειώθηκαν δραστικά.»
3. Οι «αντιναζιστές» συνήγοροι. Προδημοσίευση από το βιβλιαράκι του Δημήτρη Ψαρρά «Η Χρυσή Αυγή μπροστά στη δικαιοσύνη» (έκδοση του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ): «Σε αντίθεση με ό,τι θα περίμενε κανείς από μια πολιτική οργάνωση που δεν θέλει να κρύψει τα πιστεύω της, μετά τις συλλήψεις οι ομοϊδεάτες της Χρυσής Αυγής δικηγόροι περιορίστηκαν σε δευτερεύοντες ρόλους: στον σχολιασμό κάποιων νομικών ζητημάτων ή τη νομική εκλαΐκευση της θεωρίας της «σκευωρίας». Τον τόνο στην υπεράσπιση των ηγετικών στελεχών δίνουν κάποιοι δικηγόροι οι οποίοι εμφανίζονται ως ιδεολογικά πολέμιοι του ναζισμού και του φασισμού, αλλά ακόμα και του… αντικομμουνισμού!»

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΣΚΩΤΙΑΣ:
4 ΚΕΙΜΕΝΑ (μετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου)
1. Η αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους και η ανεξαρτησία. Ο Ταρίκ Αλί ελπίζει πως οι Σκωτσέζοι επιθυμούν την ανεξαρτησία τους «Όχι μόνο διότι κάτι τέτοιο θα ανοίξει νέες δυνατότητες για τη χώρα τους, αλλά και διότι θα διασπάσει το ατροφικό, παρακμάζον βρετανικό κράτος, ελαττώνοντας την αποτελεσματικότητά του ως εντολοδόχου των ΗΠΑ».
2. «Αν δεν είναι χαλασμένο, μην το επισκευάζεις». Ο Ντέιβιντ Κρεγκ εξηγεί τους λόγους γιατί αν ζούσε ακόμα στη Σκωτία, θα ψήφιζε «Όχι». «Μια ανεξάρτητη Σκωτία θα βασιζόταν σε μια έννοια έθνους πολύ γειτονική με τη φυλετική καθαρότητα, κι εγώ έχω μεγαλώσει σ’ έναν κόσμο όπου ο φυλετικός εθνικισμός ήταν η πιο αποτρόπαια και επικίνδυνη ιδεολογική τάση υπό τον ήλιο».
3. Οι «εθνικοί ποιητές», οι γκάιντες και η κατασκευή μιας θεσπέσιας χώρας. Ο Φέρντιναντ Μάουντ ελπίζει ότι οι Σκωτσέζοι, στην πλειοψηφία τους, θα διαλέξουν να κρατήσουν τη χώρα όπως την ξέρουν και έχει «την εξίσου παθιασμένη ελπίδα πως, εάν το κάνουν, η κυβέρνηση του (ακόμα) Ηνωμένου Βασιλείου θα τιμήσει την υπόσχεσή της να ολοκληρώσει τη διαδικασία αποκέντρωσης και να αποκαταστήσει πλήρως τη φορολογική δικαιοδοσία στις τοπικές και περιφερειακές διοικήσεις και στις δύο πλευρές των συνόρων».
4. Αν θες να πας μπροστά, κάνε πίσω για να πάρεις φόρα! Ο Τομ Νερν πιστεύει πως «οι Σκωτσέζοι πρέπει να κάνουν το βήμα προς τα πίσω (το έθνος-κράτος), προκειμένου να κάνουν το άλμα προς τα εμπρός ώστε να αγκαλιάσουν τη νέα εποχή της παγκοσμιότητας.»

Επίσης:
Η δεύτερη επινόηση της μεσογειακότητας. Γράφει ο Νικόλας Κοσματόπουλος: «Ο στόλος της Ελευθερίας αποτέλεσε το απαύγασμα μια νέας μεσογειακότητας, δίνοντας τη δυνατότητα σε πολλούς και πολλές να φανταστούν και να πραγματώσουν --έστω μέχρι τη θανατηφόρα επέλαση των κομάντος-- μια πραγματικά άλλη Μεσόγειο. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες, αυτή η νέα μεσογειακότητα δεν είναι επινόηση των ειδικών και των ρομαντικών. Είναι ο δρόμος να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι επερχόμενες (διαρ)ροές μιας εξαιρετικά δυναμικής και δυστοπικής βιοπολιτικής εξουσίας.»
Ένα νέο πανοπτικό πάνω από την Ευρώπη. Ο Αποστόλης Φωτιάδης για την μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης: «Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, λοιπόν, καλούνται να βαδίσουν τον μονόδρομο που απομένει ώστε να μην εγκαταλειφθεί το δόγμα της Ευρώπης Φρούριο: τη δημιουργία ενός πανοπτικού συστήματος ελέγχων, βασισμένου σε εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα, σε συνδυασμό με μια πολιτική απόρριψης όσων αποπειρώνται να έρθουν στην Ευρώπη.»
Η Μακρόνησος του Ολιβιέ Ζισουά. Ο Στρατής Μπουρνάζος προτείνει την παρακολούθηση της προβολής της ταινίας του Ολιβιέ Ζισουά, «Σαν πέτρινα λιοντάρια στη μπασιά της νύχτας». Η ταινία προβάλλεται την Δευτέρα, στις 20.30, στην αυλή των Μουσείων Πολιτικών Εξορίστων Άι-Στράτη και Μακρονήσου (Αγίων Ασωμάτων 31). Θα ακολουθήσει συζήτηση με την Ελένη Γιώτη και τον Ολιβιέ Ζισουά.