Αθώος ο Αντ. Τσιπρόπουλος στη δίκη για το blogme.gr

Πριν από λίγο (1.30 μ.μ.) ανακοινώθηκε η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για μια υπόθεση που ξεκίνησε πριν από χρόνια και αφορούσε τη δίωξη ενός μπλόγκερ που με αυτόματο τρόπο (rss aggregator) αναδημοσίευσε κείμενο που θεωρήθηκε δυσφημιστικό από τον «θιγόμενο» Λιακόπουλο! Σήμερα το δικαστήριο αφορούσε την αυτεπάγγελτη δίωξη.

Η σχετική ενημέρωση στο twitter γίνεται στο hashtag # blogmeΗ σχετική ενημέρωση στο twitter γίνεται στο hashtag # blogme

1.40 μ.μ. Οπως μεταδίδεται επιβεβαιωμένα στο Twitter ( https://twitter.com/KasdaglisC ), η απόφαση του δικαστηρίου είναι αθωωτική γι' αυτή τη μακρόχρονη, απίστευτη υπόθεση δίωξης. Οπως σχολιάστηκε χαρακτηριστικά, «όταν ξεκίνησε αυτή η υπόθεση, δεν είχαμε καν Twitter!»

To ιστορικό όπως περιγράφεται στο http://oneiros.gr:

Στις 18/2 μετά από την αναβολή πριν 1 χρόνο, εκδικάζεται η υπόθεση blogme. Μαζί με τον Αντώνη Τσιπρόπουλο δικάζεται η ελευθεροτυπία, ανεξαρτήτως μέσου. Ανανέωση (18/2 15:00): Αναβολή της δίκης για 6/5/10, λόγω εξάντλησης του χρόνου για εκδίκαση αυτή τη φορά.

Για την υπόθεση έχω γράψει επανειλημμένα και εκτενώς, απ’ την πρώτη κιόλας μέρα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει, τουλάχιστον όχι προς το καλύτερο, και τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει μέχρι να δικαιωθεί ο Αντώνης. Το διακύβευμα ανακεφαλαιώνει ο Παναγιώτης Βρυώνης:

Αν καταδικαστεί ο Αντώνης Τσιπρόπουλος, αυτό θα σημαίνει ότι οποιοσδήποτε διατηρεί μία υπηρεσία που μεταφέρει ή αναδημοσιεύει υλικό θα έχει όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση να λογοκρίνει το υλικό αυτό.[..]

Μία τέτοια καταδίκη θα σημαίνει ότι αν κάποιος ανοίξει στην Ελλάδα μία υπηρεσία όπως το twitter.com ή το wordpress.com ή το wikipedia.org θα είναι υπόλογος για οτιδήποτε δημοσιεύεται ή αναδημοσιεύεται σε αυτή. Το ίδιο ίσως και για τους παρόχους Internet (ISPs). Και με το να αναγνωρίζουμε ότι οι υπηρεσίες έχουν την ευθύνη για το υλικό που κυκλοφορεί μέσα από αυτές, αυτόματα δικαιολογούμε και την δυνατότητά τους να ασκούν έλεγχο και να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να υπερασπιστούν τους ευατούς τους. Π.χ., να κρατούν προσωπικά δεδομένα, όπως το IP ή να λογοκρίνουν οτιδήποτε θεωρούν ότι θα τους βάλει σε μπελάδες.

Τελικά, κάποιος που θεωρεί ότι κάνει τέχνη ή αυστηρή πολιτική κριτική ή αποκαλύπτει μία απάτη, θα πρέπει να δώσει λόγο και εξηγήσεις στον ISP του, στο blogme.gr ή στο monitor.vrypan.net, αντί να το κάνει (αν κάποιος θίγεται) μπροστά σε ένα δικαστήριο. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η προοπτική.

Ο Παναγιώτης δέχτηκε κι ο ίδιος επιθέσεις και πιέσεις, που τον ανάγκασαν να κλείσει τον πρώτο ελληνικό web aggregator, το monitor. Λίγο καιρό μετά την αναβολή της δίκης του Τσιπρόπουλου, απειλές για δικαστικές ενέργειες σχετικά με τον δικό του aggregator, το sync.gr, δέχονταν κι ο Νίκος Δρανδάκης. Κι όσο δεν ξεκαθαρίζει η υπόθεση Τσιπρόπουλου με μιά αθωωτική απόφαση για τον ίδιο αλλά και την ελευθεροτυπία, οι τραμπουκισμοί θα συνεχίζονται, σε μιά χώρα όπου η δικομανία των ισχυρών και οι αργοδικίες αποτελούν μέσο, όχι μόνο φίμωσης της ελεύθερης έκφρασης αλλά και εξόντωσης πολιτών.

Στο πρώτο ξεπέταγμα αλληλεγγύης της ελληνικής μπλογκόσφαιρας, τα posts που γράφτηκαν σε συμπαράσταση για τον Αντώνη Τσιπρόπουλο όταν δημοσιοποιήθηκε η υπόθεση ξεπέρασαν τα 300. Η συγκυρία της διοργάνωσης του Internet Governance Forum στην Αθήνα, όπου η Διεθνής Αμνηστία και οι Ρεπόρτερς χωρίς Σύνορα έκαναν ακτιβιστικές παραστάσεις διαμαρτυρίας για τη διεθνή λογοκρισία, βοήθησαν να γίνει γνωστή η υπόθεση και εκτός των συνόρων της χώρας’ ειδικά όταν ρωτήθηκε σε πάνελ του IGF ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος για την υπόθεση. Η απάντησή του τότε (“έχουμε πρόβλημα με bloggers που διασπείρουν ψεύδη μέσω της τηλεόρασης (!) [..] ένας κώδικας δεοντολογίας είναι καλή ιδέα, αλλά δε θα καταθέσουμε πρόταση σήμερα“) έδωσε το στίγμα των προθέσεων της κυβέρνησης για τη ρύθμιση της έκφρασης μέσω των blogs, σε ένα κρυφτούλι που διαρκεί μέχρι σήμερα.

Στην πρώτη εκδίκαση της υπόθεσης, ένα χρόνο μετά τη δημοσιοποίησή της, τα blogs που έγραψαν σχετικά ήταν σημαντικά λιγότερα. Αυτή τη φορά, ίσως λόγω του ότι κοντεύει να ξεχαστεί το θέμα και να εκπνεύσει το ενδιαφέρον, ίσως και λόγω της υπερβολικής ενασχόλησής μας με τα υπόλοιπα social media, τα posts που έχουν γραφτεί μέχρι στιγμής μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού (1, 2).

Γράψτε έστω και 3 γραμμές, έχει σημασία η προσωπική σας οπτική και συμπαράσταση’ κι έχει σημασία να ακουστεί μέσα από το blog σας.

πηγη left.gr