Ηγουμενίτσα:Κλειστά τα μαγαζιά στις 26 Σεπτεμβρίου

Ανακοίνωση προς επαγγελματίες Προς Ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης Αρτοποιούς – ζαχαροπλάστες Οπωροπώλες Συνάδελφε επαγγελματία Ο Εμπορικός Σύλλογος Ηγουμενίτσας καλεί τα μέλη του να συμμετάσχουν στην γενική απεργία της 26ης Σεπτεμβρίου 2012. Είναι κοινή απεργία αυτοαπασχολούμενων και εργαζομένων ενάντια στα μέτρα και στην πολιτική της πτώχευσής μας. Οι επαγγελματίες της πόλης στους οποίους φτάνει αυτή η επιστολή, παραδοσιακά, δεν συμμετέχουν σε απεργίες, αν και καλούνται. Αποτελεί απορία των εμπόρων και ένσταση προς το Σύλλογο, γιατί εκείνοι να απεργούν κι οι επαγγελματίες, όχι. Την ίδια απορία έχει κι ο Εμπορικός Σύλλογος. Μήπως, οι δουλειές μας είναι διαφορετικές; Μήπως, τους ίδιους καταναλωτές δεν περιμένουμε για να ζήσουμε; Μήπως, τις ίδιες συνέπειες δεν δεχόμαστε; Η ημέρα της απεργίας είναι για όλους, όσους πλήττονται από αυτή την πολιτική, ημέρα διαμαρτυρίας, ημέρα δοκιμασίας της συλλογικότητας, ημέρα αποφασιστικότητας για την ανατροπή όσων μας φτωχαίνουν. Σε τι από όλα αυτά, διαφωνείτε; Την ημέρα της απεργίας, ο έμπορος που κλείνει το μαγαζί του, γνωρίζει ότι θα έχει μηδενικό τζίρο σε μια εποχή που αυτό είναι πολυτέλεια. Γνωρίζει όμως ότι οι κυβερνώντες ποντάρουν σε αυτό, περιμένουν η μιζέρια να νικήσει την αποφασιστικότητά του να αλλάξει όσα θα τον αναγκάσουν να βάλει λουκέτο, οριστικά. Έμποροι, επαγγελματίες, βιοτέχνες, αγρότες, εργαζόμενοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα θα έπρεπε να είμαστε μια γροθιά, έστω τώρα που δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι είμαστε – όλοι μαζί – θύματα των τοκογλύφων, των τραπεζιτών, των πολυεθνικών καρτέλ και του υπηρετικού πολιτικού προσωπικού. Η ληστρική φορολογία, η πτώχευση του ασφαλιστικού μας Ταμείου, η διάλυση της υγείας με το έκτρωμα του ΕΟΠΥΥ, η μείωση της κατανάλωσης με τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, τα χαράτσια, το ξεπούλημα της ιδιωτικής μας περιουσίας, τα χρέη μας, δεν αντιμετωπίζονται με «κουβέντες καφενείου», αλλά με κοινούς αγώνες. Τα καρτέλ διακινούν τα τρόφιμα. Σε λίγο, ψωμί, θα αγοράζουμε στα πολυκαταστήματα και για γλυκά ούτε λόγο, οι γιορτές κι οι γάμοι τελείωσαν Με ένα καφέ, μεροκάματο δεν βγαίνει, έστω κι αν γεμίζει το μαγαζί σε μέρα απεργίας Όσο για φαγητό «απ’ έξω», θα μείνουν τα συσσίτια.   Η ανθρωπιστική κρίση είναι προ των πυλών. Ή όλοι μαζί στην απεργία και στη συλλογικότητα ή όλοι μόνοι μας στη φτώχεια. ΟΛΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ «ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ». Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ