«Αισθάνομαι πως έρχεται ο νέος γιατρός να μας αποτελειώσει»

Τριάντα χρόνια στην ελληνική μουσική σκηνή συμπληρώνει φέτος και ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο οποίος με αφορμή τη μεγάλη συναυλία του στις 20 Ιουνίου, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, μιλά στον Αθήνα 9.84 και στη Νικολέτα Μακρή για την ελληνική δισκογραφία, τους νέους καλλιτέχνες και την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα.

Πέρασαν τριάντα  χρόνια από τη μέρα που κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος των Φατμέ. Τριάντα χρόνια δηλαδή στην ελληνική δισκογραφία. Τι έχει αλλάξει και τι παρέμεινε το ίδιο;
«Kατ’ αρχάς δεν υπάρχει πια δισκογραφία. Αυτή είναι η πρώτη αλλαγή και έπειτα υπάρχουν ένα σωρό αλλαγές πολιτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές. Ένας ιστορικός θα μπορούσε να το αναλύσει καλύτερα. Αυτό που αισθάνομαι εγώ, είναι ότι κλείνει ένας μεγάλος κύκλος, που άρχισε από την μεταπολίτευση και κυρίως από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, ένας κύκλος που θα μπορούσαμε να τον πούμε και φούσκα, η οποία σκάει μέσα σε αυτά τα δύο τελευταία χρόνια και κάνουμε όλοι τους απολογισμούς μας. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι, τώρα μες στον κατακλυσμό τι δουλειά έχω εγώ να γιορτάζω τα τριάντα χρόνια! Η δεύτερη μου σκέψη ήταν ένας λόγος παραπάνω, σε αυτό το ζοφερό κλίμα, να κάνουμε και έναν θετικό απολογισμό όλων αυτών των χρόνων γιατί δεν υπήρχαν μόνο αυτοί που κλέβανε, υπήρχαν και αυτοί που δουλεύανε την  τριακονταετία αυτή. Δεν ήταν μόνο αυτοί που γκρεμίζανε, αλλά και αυτοί που χτίζανε. Περηφανεύομαι ότι ανήκω σε αυτήν την κατηγορία. Δηλαδή στους ανθρώπους που ήταν παραγωγικοί όλα αυτά τα χρόνια. Δυστυχώς όμως επικράτησε ο κακός εαυτός μας, ο μη παραγωγικός, γι αυτό και πιστεύω ότι φτάσαμε στην περιβόητη κρίση».

Ανησυχείτε για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται πλέον η δισκογραφία;
«Βέβαια ανησυχώ. Για την ακρίβεια ανησυχούσα τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα έχω αρχίσει να αποδέχομαι την μοίρα μας και προσπαθώ να το δω θετικά λέγοντας σημασία έχει να υπάρχει μουσική. Τώρα αν θα κυκλοφορεί σε βινύλια, ή σε cd, ή σε mp3 είναι δευτερεύον. Υπάρχει βέβαια, ένα μεγάλο θέμα γύρω από τα πνευματικά δικαιώματα. Δηλαδή όταν η μουσική έχει κατοχυρωθεί πλέον ως κοινό αγαθό, δηλαδή τζάμπα, καταλαβαίνω ότι αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα για τους μουσικούς και για τους νεώτερους μουσικούς που έχουν μεγάλη δυσκολία πληρώντας από την τσέπη τους. Όσοι έχουν καταφέρει να κάνουν live εμφανίσεις καλώς γιατί βγάζουν κάποια χρήματα αλλιώς δεν υπάρχουν έσοδα από πουθενά».  

Πώς θα χαρακτηρίζατε σήμερα την ελληνική μουσική σκηνή;
«Ευτυχώς υπάρχει μια καινούργια σκηνή που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια που δίνει μια ανάσα, δίνει μια καινούργια προοπτική γιατί τα προηγούμενα χρόνια είχα αρχίσει να σκέφτομαι ότι μπορεί και να τέλειωσε το ελληνικό τραγούδι. Εννοώ ότι δεν έβλεπα μια νέα γενιά να μπαίνει δυναμικά στα πράγματα, να γράφει τραγούδια, να φτιάχνει γκρουπ , να κάνει συναυλίες κ.λπ. Τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκε και με μεγάλη ορμή».  

Ποιους νέους καλλιτέχνες από την ελληνική σκηνή έχετε ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια ;
«Νομίζω ότι ο δίσκος που έκανα τα λέει όλα. Δεν είναι τυχαίο που έκανα αυτό τον δίσκο. Πέρσι γράφοντας τα καινούργια τραγούδια και συνειδητοποιώντας ότι στις αρχές του 2012 κλείνω τα τριάντα χρόνια στη μουσική δισκογραφία σκέφτηκα ότι ήθελα να το γιορτάσω. Σκέφτηκα ότι για εμένα η γιορτή είναι πάντα συνδυασμένη με συναντήσεις, με συνεργασίες, είτε πρόκειται για συναυλία είτε πρόκειται για ηχογράφηση. Τα τελευταία χρόνια είχε τύχει να πάω σε αρκετές συναυλίες νέων συναδέλφων οπότε σκέφτηκα ότι «να αυτή είναι η ευκαιρία να γιορτάσω τα γενέθλιά μου γνωρίζοντας και συναντώντας μια νέα γενιά συναδέλφων». Αυτή ήταν η ιδέα του δίσκου που κυκλοφόρησε με τίτλο «Ίσως».

Τι τραγούδια περιλαμβάνει ο νέος σας δίσκος ;
«Δέκα καινούργια τραγούδια και δέκα παλαιότερα, που όπως είπα και πριν, ήταν ευκαιρία για εμένα να συναντηθώ με νέους τραγουδοποιούς και τραγουδιστές».

Η έννοια «ροκ καλλιτέχνης» έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά που είχε όταν ξεκινούσατε;
«Δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει αυτό. Ποτέ μάλιστα δεν χαρακτήρισα τον εαυτό μου ροκ, ποτέ δεν διεκδίκησα αυτό τον τίτλο τιμής, ή δεν ξέρω τι άλλο είναι. Με ενδιέφερε να λέω ότι είμαι ένας μουσικός που προσπαθώ να γράψω καλά τραγούδια».

Πάντως υπάρχουν άνθρωποι που σας κατατάσσουν σε αυτή τη κατηγορία…
«Κοιτάξτε, πάντα υπάρχει η ανάγκη να κάνεις μια ταξινόμηση. Όταν βάζεις τα cd στη βιβλιοθήκη σου κάπως τα ταξινομείς. Βάζεις τους ξένους από εδώ, τους Έλληνες από εκεί, ή χωρίζεις τους λαϊκούς από τους πιο μοντέρνους. Εντάξει, αυτά είναι συμβατικοί διαχωρισμοί. Για εμένα πάντως σημασία είχε και έχει, ως ακροατής δηλαδή, ότι δεν χώριζα τη μουσική σε ροκ και τζαζ ή λαϊκά. Τη χώριζα σε καλά τραγούδια και κακά.
Τι πρόκειται να ακούσουμε στη συναυλία που θα γίνει στην Τεχνόπολη;
«Η συναυλία στην Τεχνόπολη είναι ας πούμε, η συνέχεια της ιδέας αυτής που πραγματοποιήσαμε με την ηχογράφηση του δίσκου. Έχω ενδεικτικά τρεις καλεσμένους, οι δύο συμμετέχουν και στον δίσκο, τον Πάνο Μουζουράκη και τη Νατάσσα Μποφίλιου και είναι και μια συνεργάτιδα που έχουμε συναντηθεί πολλές φορές στη διαδρομή μας, η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Επίσης, έχω μαζί μου τη Σοφία Σαρρή, μια νέα εξαιρετική τραγουδίστρια και την μπάντα μου που αποτελείται από τον Μιχάλη Καλκάνη στο κοντραμπάσο, τον Μιχάλη Καμπυλίδη στα τύμπανα, τον Νίκο Πασσαλίδη στα μπουζούκι, τζουρά και ούτι, τον Νίκο Σάλτα στα πλήκτρα και το ακορντεόν και τον Μιχάλη Βρέττα στο βιολί. Με όλη αυτή την ομάδα θα παρουσιάσουμε μια αναδρομή σε όλη τη δουλειά, από τον πρώτο δίσκο των Φατμέ μέχρι τον τελευταίο δίσκο το «Ίσως».  Μια επιλογή από τα πιο ωραία τραγούδια της διαδρομής μου».   

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για εσάς;
«Τα πάντα. Από την οικονομική και πολιτική κατάσταση μέχρι μια ιστορία που μπορεί να ακούσω από έναν ταξιτζή ή από έναν φίλο μου, μια ταινία ή ένα δικό μου βίωμα ή μια εμπειρία, μια δική μου ανάμνηση ακόμα και ένα όνειρο. Όλα είναι υλικό για τραγούδι».  
Τι πρέπει να διαθέτει ένα καλλιτέχνης για να έχει διαχρονική πορεία;
«Α, δεν το έχω βρει το μυστικό! Φαντάζομαι την όρεξη και τον ενθουσιασμό που είχε στο ξεκίνημα. Αν αυτό αρχίσει και εξατμίζεται δεν έχει και κινητήρια δύναμη για να συνεχίσει».
Είσαστε αισιόδοξος για την 18η Ιουνίου;
«Όχι πολύ για να μην πω καθόλου. Μου άρεσε αυτό που είπε στην τηλεόραση πολύ εύστοχα, η καθηγήτρια της Παντείου  η κυρία Λυμπεράκη: «στις εκλογές αυτές καλούμαστε να διαλέξουμε ανάμεσα στους αναξιόπιστους και στους ανεύθυνους». Είναι πολύ δύσκολο δίλημμα. Αυτό που αισθάνομαι εγώ μέσα από μια πορεία πολλών χρόνων είναι ότι οι δύο παλιότεροι γιατροί μέσα από ατζαμοσύνες, και τσακωμούς και ανικανότητα μας φτάσανε στην εντατική και έρχεται τώρα ο νέος γιατρός για να μας αποτελειώσει. Έτσι αισθάνομαι εγώ αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό. Και δυστυχώς δεν βλέπω και τίποτα καινούργιο στον ορίζοντα, πράγμα που είναι και φυσικό δηλαδή γιατί πιστεύω ότι χρειάζονται κάποια χρόνια για να αναδειχθούν πραγματικά νέες δυνάμεις. Αυτό το πολιτικό προσωπικό που βλέπουμε γύρω μας είναι το αποτέλεσμα αυτής της φούσκας που λέγαμε πριν. Δυστυχώς, δεν βλέπω μεγάλες διαφορές ούτε έχω ελπίδες σε αυτά τα κόμματα έτσι όπως είναι αυτή τη στιγμή. Και για αυτό η απόφασή μου στην κάλπη θα είναι πολύ δύσκολη. Δυστυχώς δεν έχω ελπίδες, ούτε ψευδαισθήσεις ότι κάποιος θα μας σώσει αυτή τη στιγμή. Η μόνη ελπίδα για εμένα την ύστατη στιγμή  είναι ένα πνεύμα συναίνεσης».

Ποια είναι τα σχέδια σας για το καλοκαίρι;
«Συναυλίες και διακοπές. Και τα δύο βέβαια είναι δύσκολα στην κατάσταση που βρισκόμαστε γιατί οι συναυλίες έχουν γίνει πολύ δύσκολη υπόθεση, καθώς δεν υπάρχουν πια οι φορείς που τις οργανώνουν. Οι δήμοι, κυρίως, είναι όλοι υπερχρεωμένοι γιατί είναι όλοι μικρογραφίες του ελληνικού κράτους οπότε βγαίνουμε να περιοδεύσουμε στην Ελλάδα με μεγάλο ρίσκο και σε μια εποχή που ο κόσμος δυσκολεύεται. Έπειτα και οι διακοπές είναι δύσκολες για όλο τον κόσμο. Γενικώς όσο περνάει ο καιρός οι κινήσεις μας γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Τι να πω… Ελπίζω να βγει και κάτι θετικό από αυτή την ιστορία. Να μάθουμε κάτι καινούργιο ή να δούμε καλύτερα τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Όπως λέω στο «Ίσως»: «Ίσως ποιος φταίει να βρούμε μα ίσως και να μην ψάξουμε, ίσως να φοβηθούμε, ναι ίσως πως πρέπει να αλλάξουμε». Ελπίζω πάντως να μη φοβηθούμε να αλλάξουμε».
Συναυλία: Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012
Ώρα έναρξης: 21.30
Τεχνόπολις, Δήμου Αθηναίων – Πειραιώς 100, Γκάζι
Τηλ.: : 210 3475518

Τιμές Εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 15 ευρώ

Φοιτητικά: 12 ευρώ

Προπώληση: Public, viva.gr, Τεχνόπολις
info@athens-technopolis.gr
www.technopolis-athens.gr

Μετρό: Σταθμός Κεραμεικός
Τρόλεï: No. 21 (από Ομόνοια), Στάση «Παλαιά Αγορά»
Λεωφορεία: 035, 049, 811, 838, 914, Β18, Γ18, 731, 031,
Στάση «Παλαιά Αγορά»

polispress