Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αρτας:"Χωρίς αυταπάτες για την απλήρωτη εργασία"

Χωρίς αυταπάτες για την απλήρωτη εργασία
Εργαζόμενοι – ες στη ΒΙΚΗ Α.Ε.
Τα τελευταία χρόνια  χιλιάδες εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν απλήρωτοι χωρίς να μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, με την Άρτα να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις τέτοιων παραδειγμάτων. Η εργατική τάξη της πόλης μας στενάζει κάτω από το καθεστώς των πολύμηνων καθυστερήσεων στην πληρωμή των δεδουλευμένων. ΒΙΚΗ – ΤΡΙΚΑΤ – ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ… και τόσα άλλα παραδείγματα, συνθέτουν ένα εφιαλτικό τοπίο για την επιβίωση των εργαζομένων. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσίασε ένα «πρόγραμμα, με πόρους του ΕΣΠΑ, για την υποστήριξη "εγκλωβισμένων" εργαζομένων», στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για πρόγραμμα απαλλαγής των επιχειρηματιών από την υποχρέωση να πληρώσουν τα χρωστούμενα δεδουλευμένα, απαλλαγής από αποζημιώσεις των εργαζομένων και απόδοση όλων των εργασιακών τους δικαιωμάτων, αφού βρήκε τρόπο η κυβέρνηση στους εργοδότες να τους εξαναγκάζουν σε αποχώρηση από τη δουλειά, χωρίς να έχουν την παραμικρή συνέπεια, ενώ κάποιοι εργαζόμενοι που χάνουν τη δουλειά τους θα ενταχθούν σε κάποια προγράμματα επανεκπαίδευσης και κατάρτισης. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση υποβαθμίζει το καθεστώς της απλήρωτης εργασίασ, μιλώντας για «ακραίο φαινόμενο», ενώ ο ίδιος ο νεολογισμός περί «εγκλωβισμένων» εργαζομένων παραπέμπει σε ένα φυσικό φαινόμενο, κάποια θεομηνία και όχι σε αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μια σκληρή ταξική πολιτική σε βάρος της εργατικής τάξης.
Από κοντά και το εργοδοτικό σωματείο της ΒΙΚΗ, που προσπαθεί να αποτρέψει κάθε στήριξη των εργαζομένων από το Εργατικό Κέντρο, και να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους στη λογική της Κυβέρνησης, «μπόρα είναι θα περάσει» απαιτώντας (κυβέρνηση –εργοδοσία και εργοδοτικό σωματείο) από τους εργαζόμενους να μπορούν να είναι απλήρωτοι , αλλά και να βγάζουν πέρα τις μίνιμουμ υποχρεώσεις τους  απέναντι στο κράτος (ΕΝΦΙΑ –ΔΕΗ- ΥΔΡΕΥΣΗ κ.λ.π.) γιατί διαφορετικά το κράτος και πρόστιμα θα τους επιβάλλει, και κατάσχεση θα τους κάνει και το ρεύμα θα τους κόψει η ΔΕΗ, και πάει λέγοντας.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι:
Πάρτε τη ζωή σας στα χέρια σας. Μαζί με όλους τους εργαζόμενους, με το Εργατικό Κέντρο να απαιτήσουμε αγωνιστικά, με κάθε μορφή πάλης:
 -να καταβληθούν τώρα όλα τα δεδουλευμένα
 - Αναστολή πληρωμών σε ρεύμα – νερό (από Δήμο και ΔΕΗ)
-έκτακτη επιχορήγηση από τον ΟΑΕΔ, 1000 ευρώ για την αντιμετώπιση των άμεσων αναγκών επιβίωσης.
 - Να ζητήσουμε συνάντηση με το υπουργείο  εργασίας.
- Άτοκη μεταφορά των όποιων δόσεων υπάρχουν σε εφορία και τράπεζες  έως την εξόφληση των δεδουλευμένων
Καμιά αυταπάτη ότι χωρίς τη δράση μας θα αντιμετωπιστεί το καθεστώς της απλήρωτης εργασίας. Απομονώνουμε το εργοδοτικό σωματείο. Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας. 
Κανείς μόνος του. Ένας για όλους. Και όλοι για έναν.
Άρτα:  η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου

Το καθεστώς της απλήρωτης εργασίας:
Κυβέρνηση και αστικό κράτος χέρι – χέρι με τους βιομηχάνους
Απόφαση ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ: Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 114/2017 απόφαση του Β2 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου «…από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 5 παρ . 3 του ν. 2112/1920 και 173, 200 και 288 ΑΚ συνάγεται ότι σε περίπτωση αποχής του μισθωτού από την εργασία του, που δεν οφείλεται σε ασθένεια βραχείας διάρκειας ή λοχεία ή στην κατά το νόμο 3514/1928 στράτευσή του, αλλά σε άλλη αιτία, όπως σε επίσχεση της εργασίας του, το δικαστήριο, εκτιμώντας γενικά τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα η αποχή, κρίνει σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστης και αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη, αν η αποχή αυτή, κατά κρίση αντικειμενική, πρέπει να θεωρηθεί ως σιωπηρή δήλωση βούλησης του εργαζόμενου να λύσει τη σύμβαση εργασίας του, δηλαδή ως σιωπηρή εκ μέρους του καταγγελία αυτής, με όλες τις δυσμενείς γι’ αυτόν επιπτώσεις». Τι μας λένε λοιπόν οι δικαστές; Ο κάθε εργοδότης μπορεί να επικαλεστεί πρόσκαιρη οικονομική δυσπραγία και να αφήσει απλήρωτους τους εργαζόμενους. Όμως αυτοί οφείλουν να «σεβαστούν» αυτή τη …δυσπραγία, να σκύψουν το κεφάλι και να συνεχίσουν να εργάζονται απλήρωτοι! Αν σε διαφορετική περίπτωση αντιδράσουν και προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας, ο εργοδότης έχει το νομικό δικαίωμα να εκλάβει την κίνηση αυτή, ως πρόθεση που στρέφεται εναντίον του και να τους απολύσει!
Επίσης, με άλλη προηγούμενη απόφασή του έχει αποφανθεί ότι ακόμα και η μακροχρόνια καθυστέρηση στην μη απόδοση μισθών από την εργοδοσία δεν αποτελεί «βλαπτική μεταβολή» για τον εργαζόμενο.
Μετά την απόφαση αυτή κατατίθεται τροπολογία στη βουλή από το Κ.Κ.Ε.
Ακολουθεί το κείμενο της τροπολογίας όπως είχε κατατεθεί στο σύνολό της από το ΚΚΕ. Υπερψηφίστηκε  το ένα μέρος ( με τα έντονα γράμματα) στις  4-8-2017 από το Κ.Κ.Ε., -ΣΥΡΙΖΑ,-ΑΝΕΛ,,Ν.Δ.-ΔΗΜ.ΣΥΜΠΑΡ.  κατά ψήφισε η Χ.Α. και παρών το ποτάμι και η Ε.Κ.
«1. Στο άρθρο 7 του Ν. 21Ι2/1920, όπως αυτό ισχύει μετά την προσθήκη του δεύτερου εδαφίου αυτού, δυνάμει του άρθρου 5 του Ν. 4558/1930, προστίθεται τρίτο εδάφιο που έχει ως εξής:
"Επίσης θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η αξιόλογη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης".
2. Η παρ. 1 του άρθρου μόνου του Α.Ν. 690/1945, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 παρ. 1 του Ν. 2336/1995, αντικαθίσταται ως εξής:
"1. Κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, καθώς και τα μέλη του ΔΣ ή ο βασικός/κύριος μέτοχος ανώνυμης εταιρείας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολουμένους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας είτε από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας είτε από αποφάσεις διαιτησίας είτε από το νόμο ή έθιμο είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του ν. 3198/1955, συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε κατάσταση διαθεσιμότητας, τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερομένων ή των οργάνων του υπουργείου Εργασίας ή των οργάνων της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης που είναι εντεταλμένα για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας ή της οικείας Αστυνομικής Αρχής ή της οικείας επαγγελματικής οργάνωσης των εργαζομένων, με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες και χρηματική ποινή, της οποίας το ποσό δεν μπορεί να ορίζεται κάτω του 25% ούτε πάνω του 50% του καθυστερούμενου χρηματικού ποσού, για την εξεύρεση του οποίου οι τυχόν σε είδος οφειλόμενες αποδοχές πρέπει να αποτιμώνται, με τη σχετική απόφαση, σε χρήμα. Η εκδίκαση των παραπάνω υποθέσεων γίνεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου, όπως προβλέπεται από τα άρθρα 417 επ. του Κ.Ποιν.Δ."».
Έστω και με το ένα κομμάτι που πέρασε από την τροπολογία του ΚΚΕ, θεωρείται πλέον βλαπτική μεταβολή η καθυστέρηση των δεδουλευμένων.
Ένα μήνα μετά…
Στις 7-9-02017 η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου απέσυρε την επίμαχη ρύθμιση – άρθρο 45, που καθόριζε ως «βλαπτική» για τον εργαζόμενο «οποιαδήποτε ουσιαστική μεταβολή επέλθει στη σύμβαση εργασίας από απόφαση του εργοδότη». Το επιχείρημά της ήταν ότι ο όρος «ουσιαστική μεταβολή» ήταν γενικόλογος και η ρύθμιση πρέπει να επανακατατεθεί με αποσαφηνίσεις.
Στη δική μας πλευρά δεν μένει τίποτα άλλο. Εκτός από το να πιστέψουμε και να κάποια στιγμή να το κάνουμε πράξη: «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά. Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά»