Κάλεσμα του Συλλόγου γυναικών νομού ιωαννίνων

Eργαζόμενη, άνεργη, αυτοαπασχολούμενη, αγρότισσα, συνταξιούχο, νέα γυναίκα:
Κάθε μέρα που περνά οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών βλέπουμε τη ζωή μας να γίνεται όλο και πιο δύσκολη, όπως και οι ζωές των οικογενειών μας.
Χιλιάδες είναι οι άνεργες γυναίκες, ειδικά στη Ήπειρο, (ανεργία είναι στο 26%). Οι απολύσεις συνεχίζονται, η απληρωσιά επεκτείνεται σε όλα τα Γιάννενα. Η πλειοψηφία των γυναικών που εργάζονται είναι με μεροκάματα πείνας και τρομοκρατία, όπως οι καθαρίστριες, τα νέα κορίτσια στον επισιτισμό κ.α. Η υγεία μας καταστρέφεται από την εντατικοποίηση και τις άσχημες συνθήκες εργασίας, όπως στη Πίνδο, το Νιτσιάκο και άλλους χώρους.  Αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε για την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, τους παιδικούς σταθμούς, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό.
 Οι γυναίκες αυτοαπασχολούμενες κλείνουμε τα μαγαζιά μας πνιγμένες στα χρέη, οι αγρότισσες  ξεκληριζόμαστε, γιατί δεν μπορούμε να τα καλλιεργήσουμε τα χωράφια μας. Τα νέα ζευγάρια αναγκάζονται να μην κάνουν οικογένεια, με το φόβο και την ανασφάλεια για το αύριο. Η ψυχική και σωματική κούραση για όλες μας αυξάνεται από τη προσπάθεια να ανταπεξέλθουμε στο νοικοκυριό, τα παιδιά, τη φροντίδα ηλικιωμένων. Οι συνταξιούχες υποχρεώνονται να γίνονται μωρομάνες, να μοιράζουν  την ελάχιστη σύνταξή τους για να ζήσουν οι οικογένειες των παιδιών τους.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΥΣΥΧΑΣΜΟΣ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ!

Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι φυσικό και αναπότρεπτο. Όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που μας ρημάζουν τη ζωή, έχουν όνομα και αιτία: είναι τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματιών, που με την πολιτική τους στηρίζουν και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και οι προηγούμενες, όπως και η ΕΕ, τα κόμματα των επιχειρηματιών.
 Για να έχουν αυτοί φθηνό εργατικό και επιστημονικό δυναμικό μας αφαιρούν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Για να κερδίζουν αυτοί ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία (το νερό, το ρεύμα, τα λιμάνια κλπ), ξεκληρίζουν τους αγρότες, του μικρούς ΕΒΕ. Για τα δικά τους συμφέροντα γίνονται οι πόλεμοι, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και μεγαλώνουν τα καραβάνια των προσφύγων.
Για να δώσουν σε αυτούς ζεστό, κρατικό χρήμα για επενδύσεις, μεγαλώνει η φορολοηστεία, μας παίρνουν τα σπίτια, περικόπτουν δαπάνες για την υγεία- πρόνοια, τη παιδεία. Τη δική τους κρίση πληρώνουμε εμείς και οι οικογένειες μας, ενώ τώρα μας ζητάνε να πληρώσουμε και την «ανάπτυξή» τους. Η όποια ανάπτυξη μπορεί να έρθει, όχι μόνο δεν θα σημάνει επιστροφή των δικαιωμάτων μας και των απωλειών μας, αλλά ένταση της επίθεσης και της εκμετάλλευσης.
Αυτός είναι ο δικός τους μονόδρομος Μη σε ξεγελάσουν! Εμείς έχουμε άλλο μονόδρομο: το αντιπάλεμα αυτής της πολιτικής. Τον οργανωμένο, συλλογικό αγώνα.