Ο πολιτικός πολιτισμός της καταστολής.

Γράφει ο Μίλτος Μπούκας



Θαυμασμός!

Θαυμασμός για τα κατορθώματα μιας αυταρχικής κυβέρνησης που δεκαετίες τώρα, απ´ ότι συμπεραίνουμε, με ζήλια από τον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς περίμενε στη γωνία να αναλάβει τα σκήπτρα "αλληλεγγύης" της καταστολής, της διαπόμπευσης και των προληπτικών προσαγωγών ενεργών πολιτών!

Η περίπτωση του Μιχάλη Μαραγκάκη-πρώτου αντιρρησία συνείδησης, με επικίνδυνες απεργίες πείνας-και η βίαιη απώθησή του από άνδρες της προσωπικής ασφάλειας του πρωθυπουργού, μπροστά στα σαστισμένα βλέμματα των μαθητών του, υποδεικνύουν το αλαζονικό πρόσωπο της πολιτείας και τα "πλεονάσματα"ε κνευρισμού που προκαλεί το ζωντανό κίνημα των... αντιρρησιών από συνείδηση ανθρώπων ΚΑΤΑ των εξορύξεων των υδρογονανθράκων που το πλαισιώνουν.

Ο σύγχρονος χρεωκοπημένος πολιτικός τους πολιτισμός ποινικοποιεί και συλλαμβάνει ότι προσβάλλει την αισθητική του :η φαντασία, η διάδραση, το κλαρίνο, το τραγούδι, ο χορός, το χιούμορ... "Βρυσούλες" και "πολύχρωμοι δράκοι" από παπιέ μασίφ αγωνιζόμαστε να περισώσουμε ότι έχει απομείνει από τις ηττημένες αξίες και ιδεολογίες της ηγεσίας αυτού του τόπου!

Σχεδόν όλο το υφιστάμενο Ελληνικό Κοινοβούλιο (πλην των δύο Οικολόγων Πράσινων) είναι έτοιμο να εκχωρήσει στα πετρελαϊκά συμφέροντα την δυτική Ελλάδα (χερσαία και θαλάσσια) αποδιοργανώνοντας κάθε αλυσίδα παραγωγής του πρωτογενούς μας τομέα πλήττοντας με την αντιτουριστική τους "Οδηγία" υπέρ του εξορυκτισμού τον πιο ελπιδοφόρο τομέα της Οικονομίας. Ο Εθνικός και Στρατηγικός τους Σχεδιασμός θέτει στο περιθώριο αρχέγονα τοπία μνημεία παγκόσμιου πολιτισμού, την αρχέγονη Δωδώνη καθώς και σημαντικές τοποθεσίες της Natura που προστατεύονται από Διεθνείς Συμβάσεις.

Η καταστροφική επιβράδυνση που συντελείται στον ευλογημένο τούτο τόπο, από μια συγκυριακή και προσωρινή ανιστόρητη αναλγησία κρατικών παραγόντων στην μακραίωνη πορεία μας, θέτει υπό αμφισβήτηση τα στέρεα θεμέλια της Δημοκρατίας και της Συνταγματικότητας του εγχώριου Δίκαιου του Ελληνικού Πολιτεύματος.

Υπονομεύεται και υπαγορεύεται μια "ύπουλη ασθένεια" εθελοδουλίας και υποτέλειας που τα συμπτώματά της θα πλήξουν ανεπανόρθωτα τις κατακτήσεις του νεώτερου ελληνικού πολιτισμού και των Γραμμάτων, όπως υμνήθηκαν απο τους σύγχρονους Δασκάλους  Σεφέρη Ελύτη Καβάφη Ρίτσο και όσων τις ρήσεις χρησιμοποιούν ως προεκλογικές ατάκες στους λόγους τους...