«Τι θα γίνει επιτέλους με τις κλοπές μοτοσυκλετών;»

Ένα θέμα που προβληματίζει πολύ τους αναγνώστες μας αλλά και εμάς, είναι η έξαρση των κλοπών μοτοσυκλετών τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, παρά κάποιες περιστασιακές εξαρθρώσεις σπειρών, το πρόβλημα παραμένει άλυτο σε μεγάλο μέρος, με πολλούς άτυχους αναβάτες να χάνουν τα πολύτιμα δίκυκλά τους μέσα σε μια νύχτα –και όχι μόνο.

Διαβάστε λοιπόν την επιστολή ενός φίλου αναγνώστη και πείτε μας και την δική σας γνώμη.

«Έπεσα θύμα κλοπής του δικύκλου μου πριν ένα χρόνο περίπου. Παρά την άμεση αναφορά στις αρχές και τις συνεχείς διαβεβαιώσεις τους ότι το μηχανάκι θα βρεθεί, δεν βρέθηκε ποτέ. Αναγκάστηκα να αγοράσω ξανά, δίκυκλο για τις ανάγκες μου, αγανακτισμένος.

Αγανακτισμένος με την ανοχή των αρχών στην παρανομία, την οποία για κάποιο λόγο δεν μπορούν να ελέγξουν. Οι κλοπές των μηχανών είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Έχετε δει τι γίνεται στην Αγγλία; Δεν τολμάς να αφήσεις τη μοτοσυκλέτα σου χωρίς επιτήρηση πουθενά, ειδικά στο Λονδίνο, σε 10 λεπτά στην έχουν εξαφανίσει.».

Θα πω την γνώμη μου: Φταίει το ότι δεν έχουμε την δυνατότητα να αμυνθούμε οι ίδιοι ενάντια στο έγκλημα. Για παράδειγμα: μπαίνουν στα σπίτια, σε χτυπούν και σε ληστεύουν, και αν αμυνθείς βρίσκεσαι και κατηγορούμενος! Αν γίνω δηλαδή μάρτυρας της κλοπής της μοτό μου, θα κάτσω με σταυρωμένα χέρια και θα ψάξω την αστυνομία; Δεν θα αντιδράσω; Ακόμη, έχω δει διάφορες προτάσεις αντικλεπτικών που πλήττουν άμεσα τον δράστη, π.χ. απελευθερώνοντας χημικά ή ηλεκτρισμό.

Οφθαλμός αντί οφθαλμού, που λέει ο λόγος. Πρέπει δηλαδή, ο κόσμος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του για να αλλάξει η κατάσταση; Ας συγκρίνουμε τα δικαιώματα του ενός και του άλλου: Αν κάποιος ασυνείδητος έχει τη δυνατότητα να κλέψει την περιουσία μου, για την οποία εγώ στερήθηκα, εργάστηκα και πλήρωσα, δεν παραβιάζει τα δικαιώματά μου; Και όμως, εγώ υποχρεούμαι από τον νόμο να μην κάνω τίποτα.
Εσείς τι λέτε, ως περιοδικό μοτοσυκλέτας, για το θέμα;»

Αφού ευχαριστήσουμε τον αγαπητό φίλο, θα απαντήσουμε και στο ερώτημά του, ως εξής: Η αλήθεια είναι ότι ο προβληματισμός αυτός έρχεται και φεύγει συχνά, στους κύκλους των αναβατών. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνά κανείς, όμως, είναι το νομικό πλαίσιο: Κανείς δεν πρέπει να γίνεται παράνομος ή απλούστερα… «Ρομπέν των Δασών», ακόμη και αν προτίθεται να αντιμετωπίσει την παρανομία. Αυτό που υποστηρίζουμε εμείς, είναι ότι όντως η αστυνόμευση και η δράση των αρχών σε αυτό το θέμα, πρέπει να γίνει εντονότερη, αλλά και οι τιμωρίες των παραβατών αυστηρότερες σε όλα τα επίπεδα.

Έχει αποδειχθεί, ότι η αύξηση της αστυνόμευσης οδηγεί σε μείωση των παράνομων περιστατικών και, από το να γίνουμε μια ζούγκλα που ο ένας θα βάλλει κατά του άλλου, είναι προτιμότερο να πάρουμε αυτή την κατεύθυνση. Για να έρθουμε όμως και στα δικά σου λόγια...προκειμένου κάποιος να μην παρανομήσει, πρέπει να έχει τον φόβο των συνεπειών της πράξης του. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, οποιοσδήποτε επιχειρήσει να κάνει οτιδήποτε εναντίον συνανθρώπου του μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με την αυστηρότατη αστυνομία τους ή με ένα όπλο! Επειδή βέβαια η νομοθεσία περί οπλοκατοχής στην Ελλάδα είναι τελείως διαφορετική, μόνο η αστυνομία θα μπορούσε να κάνει κάτι, και αυτό είναι ένα θέμα που σηκώνει πολλή συζήτηση.

Μην μπείτε λοιπόν, στον πειρασμό, να σκεφτείτε αντιδικία, εκδίκηση ή παράνομες πράξεις, που μπορούν να σας μπλέξουν και εσάς, αλλά προστατευτείτε όσο καλύτερα γίνεται, με πολλά αντικλεπτικά μέσα και, κατά προτίμηση, φύλαξη σε κλειστό χώρο αν αυτό είναι δυνατόν.
 autotriti.gr