Αποζημιώσεις από ασφαλιστικές μετά από έλεγχο στα social media;

Όπου και αν βρίσκεστε ό, τι κάνετε, είναι πιθανό οι κινήσεις σας να καταγράφονται με κάποιο τρόπο. Και είναι επίσης πιθανό οι πληροφορίες αυτές να είναι προσβάσιμες από άλλους.

Αυτή είναι η φύση ενός άκρως συνδεδεμένου κόσμου. Το διαδίκτυο περιέχει πολύ περισσότερες πληροφορίες για εμάς από ό, τι οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται.

Είτε μέσω των αρχείων πωλήσεων των επιχειρήσεων, είτε μέσω των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης είτε μέσω της χρήσης λύσεων IoT με αισθητήρες, σχεδόν ό, τι κάνουμε συμβάλλει σε αυτό που είναι γνωστό ως μεγάλα δεδομένα (big data). Πρόκειται για έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών, ο οποίος αυξάνεται συνεχώς και θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί από οργανισμούς και εταιρείες τόσο προς ιδίον όφελος όσο και για όφελος του κοινού, με διάφορους τρόπους.

Μιλώντας στο Κέιπ Τάουν αυτήν την εβδομάδα, η Μαρία Φιλιππίδη, διευθύντρια της διεθνούς δικηγορικής εταιρείας Norton Rose Fulbright, δήλωσε ότι ο ασφαλιστικός κλάδος είναι ένας τομέας όπου η χρήση των big data προσελκύει μεγάλο ενδιαφέρον.

«Φανταστείτε τι μπορούν να κάνουν οι ασφαλιστικές με όλες αυτές τις πληροφορίες», είπε. «Θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στα μέρη όπου ψωνίζετε, στο τι αγοράζετε, στις οδηγικές σας συνήθειες. Μια ασφαλιστική μπορεί να εξετάσει ποια φαρμακευτική αγωγή ακολουθείτε και πόσο ασκείστε για να καθορίσει τον κίνδυνο θανάτου. Μια ασφαλιστική που ειδικεύεται σε προϊόντα αναπηρίας θα μπορούσε ακόμη να εξετάσει τον γενετικό σας κώδικα για να διαπιστώσει εάν κινδυνεύετε να αντιμετωπίσετε από μια ιδιαίτερη νόσο».

Η χρησιμοποίηση αυτών των πληροφοριών θα επέτρεπε στους ασφαλιστές να προσαρμόζουν τα προϊόντα σε μεμονωμένους πελάτες και για συγκεκριμένους κινδύνους. Σε κάποιο βαθμό αυτό συμβαίνει ήδη άλλωστε με τις εκπτώσεις που προσφέρουν οι ασφαλιστικές στις περιπτώσεις «καλής οδήγησης».

Επίσης είναι δυνατό να δημιουργηθούν εξαιρετικά βραχυπρόθεσμες ασφαλιστικές λύσεις για συγκεκριμένες ανάγκες.

«Είναι δυνατόν να αναπτύξουμε προϊόντα που βασίζονται στη χρήση (usage-based), στην απαίτηση του πελάτη (on-demand ) και στην εξειδίκευση», δήλωσε η Μαρία Φιλιππίδη. «Για παράδειγμα, εάν ένας έφηβος θέλει να κάνει σκι στις Άλπεις, μπορεί να αγοράσει ασφάλιση επί τόπου, ακόμα και από το κινητό του, να πληρώσει το ασφάλιστρο, και μόλις φύγει από το βουνό, η ασφάλιση να λήξει».

Με άλλα λόγια, θα μπορούσε να υπάρξει μια απομάκρυνση από τα ενιαία προϊόντα μέσα από την προσφορά λύσεων που ικανοποιούν πραγματικά τις εξειδικευμένες ανάγκες των πελατών. Ωστόσο, η πρόκληση για τις ασφαλιστικές είναι μπορούν να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο χωρίς να παραβιάζουν τον νόμο για την ισότητα, ο οποίος δεν επιτρέπει τις διακρίσεις λόγω φύλου, ηλικίας ή εγκυμοσύνης.

Social media

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα μπορούσαν ενδεχομένως να επηρεάσουν την πολιτική μίας ασφαλιστικής μιας και υπάρχουν πολλές πληροφορίες οι οποίες μπορούν χρησιμοποιηθούν κατά τη λήψη αποφάσεων για το αν θα πληρωθούν ή όχι αξιώσεις.

Μόνο δύο ασφαλιστικές στη Νότια Αφρική έχουν μέχρι στιγμής παραδεχθεί τη χρήση των κοινωνικών μέσων δικτύωσης στο στάδιο της αξιολόγησης ενώ πρόσφατα κάποια εταιρεία απέρριψε επιτυχώς μια αξίωση ασφάλισης αυτοκινήτου με βάση την πληροφόρηση από τα συγκεκριμένα μέσα.

«Μια γυναίκα μέσης ηλικίας είχε ζητήσει αποζημίωση για την κατεστραμμένη BMW της», εξηγεί η Φιλιππίδη. «Ένας υπάλληλος όμως, που ασχολήθηκε με την υπόθεση, αναζήτησε το όνομά της στο Google και ανακάλυψε τη σελίδα του έφηβου γιου της στο Facebook. Εκεί ο νεαρός είχε αναρτήσει μια φωτογραφία του αυτοκινήτου με μια λεζάντα που έλεγε: “κατέστρεψα τη BMW της μητέρας μου μετά από μια νύχτα στην πόλη, αλλά μην ανησυχείτε φίλοι μου - είναι ασφαλισμένη!”».

Η Φιλιππίδη πιστεύει ότι οι ασφαλιστικές ενδέχεται να εξακολουθήσουν να διστάζουν να χρησιμοποιήσουν αυτή την προσέγγιση, επειδή ανησυχούν για τα δικαιώματα ιδιωτικότητας ή για την παραβίαση των νόμων που απαγορεύουν την παρακολούθηση της επικοινωνίας. Ωστόσο, η Norton Rose Fulbright υποστηρίζει ότι η χρήση των κοινωνικών μέσων δικτύωσης κατά την αξιολόγηση μιας αξίωσης είναι επιτρεπτή.

Πρώτον, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα περισσότερα ασφαλιστήρια συμβόλαια απαιτούν από τον ασφαλισμένο, στο στάδιο των απαιτήσεων, να παρέχουν όλες τις αποδείξεις για το τι πραγματικά συνέβη.

Δεύτερον, οι πληροφορίες στα κοινωνικά μέσα είναι δημόσιες, εκτός και εάν το απόρρητο ρυθμιστεί διαφορετικά.

«Από τη στιγμή που έχετε αναρτήσει κάτι, γιατί να μην μπορεί να έχει πρόσβαση ένας ασφαλιστής σε αυτό;» προσθέτει η κ. Φιλιπππίδη. «Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για την ιδιωτικότητα μας όταν μόνοι μας δημοσιοποιούμε μία προσωπική στιγμή».

Τέλος, ισχυρίζεται ότι θα πρέπει να σκεφτόμαστε εάν η συμπεριφορά μας στα social media μπορεί να θεωρηθεί απερίσκεπτη, διότι αυτό θα αποτελούσε επίσης λόγο απόρριψης μιας αξίωσης. Εάν, για παράδειγμα, ανακοινώνετε στο Facebook ότι θα πάτε μακριά για διακοπές για ένα μήνα και δώσετε τις ακριβείς ημερομηνίες που θα παραμείνετε, ενθαρρύνετε τους εγκληματίες να βρουν την ευκαιρία να εισέλθουν στο σπίτι σας.

Αυτό είναι κάτι που δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα, αλλά είναι πιθανό μια ασφαλιστική να υποστηρίξει ότι αυτό αποτελεί μια απρόσεκτη συμπεριφορά. Το μήνυμα είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά τι δημοσιεύουν και ποιοι μπορούν να το δουν σκεπτόμενοι πάντα τους κινδύνους.
 nextdeal.gr


Πηγή: moneyweb.co.za. Ελεύθερη μετάφραση