Το ΚΚΕ για την ημερίδα που διοργάνωσε η Περιφέρεια Ηπείρου και άλλοι φορείς για τον πρωτογενή τομέα

Η «ανάπτυξή» τους είναι για τα συμφέροντα των λίγων 

Η Περιφέρεια Ηπείρου μαζί με τον Δήμο Ιωαννιτών και τον ΓΑΣ Ενωση Αγροτών στην ημερίδα που πρόσφατα οργάνωσαν, προσπάθησαν για μια ακόμη φορά να πείσουν την μικρομεσαία αγροτιά που στενάζει, ότι αξιοποιώντας το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) 2014-2020 θα έρθει η «ανάπτυξη» του πρωτογενούς τομέα στην Ήπειρο. Στη ημερίδα αυτή έδωσαν το παρών όλοι όσοι συντάσσονται με την επιχειρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα, που υποστηρίζουν την Κοινή (Αντι)αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) και η οποία έχει  ξεκληρίσει την μικρομεσαία αγροτιά, ανεξαρτήτως των επιμέρους αποχρώσεών τους.
"Για ποιον" όμως θα είναι η "ανάπτυξη" που μιλάνε, το είπε καθαρά στο χαιρετισμό του ο κ. Ε. Αργύρης που διετέλεσε Υφυπουργός επί ΠΑΣΟΚ στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης  λέγοντας χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν εταιρείες κολοσσοί στην περιοχή όπως η Πίνδος και ο Νιτσιάκος, το κτήμα Γκλίβανος και η Ζοινος, η Δωδώνη … που μπορούν να αξιοποιηθούν».
Οι εταιρείες κολοσσοί που ανέφερε ο κ. Ε Αργυρης αξιοποίησαν ανάλογα προγράμματα που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν, ανέπτυξαν επενδυτικά σχέδια, αύξησαν την παραγωγή και τους τζίρους τους. Όμως ούτε οι εργαζόμενοι, ούτε οι μικροί παραγωγοί είδαν να αυξάνεται το εισόδημά τους. Αντίθετα οι εργαζόμενοι στην ΠΙΝΔΟ και ΝΙΤΣΙΑΚΟ, είδαν μειώσεις μισθών, εντατικοποίηση εργασίας που να κτυπάει κόκκινο, αντικατάσταση εργαζόμενων με φθηνότερα εργατικά χέρια, αύξηση των εργαζόμενων που δουλεύουν μέσω εργολάβων με χειρότερους όρους δουλειάς και αμοιβής. Από την άλλη μεριά οι μικροπτηνοτρόφοι είναι εξαρτημένοι από ότι ποιότητας πρώτες ύλες τους προμηθεύουν (νεοσσοί, φυράματα κα), τους καθορίζουν πόσο και τι θα παράγουν και τους αγοράζουν τα προϊόντα τους σε όποια τιμή θέλουν. Ωφελημένοι είναι μόνο οι μεγαλοπτηνοτρόφοι που πατάνε πάνω στα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά και πάνω στους μικρούς παραγωγούς μέσα σε κάθε συνεταιρισμό.
Ακόμη και στην «ΔΩΔΩΝΗ» που έχει εξωστρέφεια, έχει μπει στην διατροφική αλυσίδα  46 άλλων χωρών και έχει ανακοινώσει ότι έχει αυξήσει τις εξαγωγές κατά 40% στα τελευταία τρία χρόνια, η κατάσταση δεν είναι διαφορετική. Οι εργαζόμενοι και εκεί είδαν μειώσεις μισθών, οι συμβάσεις έργου ορισμένου χρόνου είναι καθεστώς, η δουλειά χωρίς ρεπό γι ολόκληρές εβδομάδες είναι κανόνας και η πλειοψηφία των μικροκτηνοτρόφων είδαν να μειώνεται η τιμή του γάλακτος. Η εξωστρέφεια λοιπόν που επικαλέστηκαν είναι διέξοδος για τους επιχειρηματικούς ομίλους για να αυξήσουν τα κέρδη τους ενώ την ίδια στιγμή τα ποιοτικά και ντόπια προϊόντα φτάνουν στο ράφι σε τιμές απρόσιτες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται δεν μπορεί να φέρει καλυτέρευση εισοδήματος ή επιστροφή απωλειών. Αφορά κυρίως μεγαλοαγροκτηνοτρόφους, όσους έχουν καθετοποιημένη παραγωγή δηλαδή ασχολούνται και με τη βιομηχανική επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων και οι οποίοι μπορούν ν' ανταποκριθούν στους όρους συμμετοχής που τίθενται (ποσοστό ιδίων κεφαλαίων, μέγεθος ιδιοκτησίας, κ.ά.). 
Κάνουν το μαύρο-άσπρο στους νέους αγρότες για να τους πείσουν να συμμετέχουν στα προγράμματα, αλλά αυτοί έχουν ήδη πικρή πείρα. Αλήθεια πως μπορεί να ανταποκριθεί ένας νέος ή μικρομεσαίος αγροτοκτηνοτρόφος που η θηλιά των χρεών στις τράπεζες τον πνίγει, που έχει οδηγηθεί στην αδυναμία να πληρώσει τις τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ, που βλέπει οι βιομήχανοι να του παίρνουν την παραγωγή «μπιρ παρά», όταν του ζητείται το 40% του προγράμματος να καλυφθεί με ίδια κεφάλαια και σε άλλες δεσμεύσεις που υπάρχουν;
Επίσης το πόσο κάλπικη είναι η προτροπή ότι αποτελεί λύση για την μικρομεσαία αγροτιά η σύσταση ομάδων παραγωγών, που βρίσκεται στην προμετωπίδα της ΚΑΠ,  αναδεικνύεται από το γεγονός ότι η συμμετοχή σε μια σειρά από ομάδες παραγωγών απαιτεί σημαντικό ύψος ατομικών κεφαλαίων. Ταυτόχρονα η νομοτελειακή εξέλιξη τέτοιων επιχειρήσεων όπως και των συνεταιρισμών, μέσα τους σκληρούς κανόνες της ανταγωνιστικότητας που έχει η καπιταλιστική οικονομία είναι τελικά, είτε η μετατροπή τους σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις (τύπου ΑΕ), είτε η μετατροπή της συλλογικής ιδιοκτησίας σε μετοχική, σε συγκέντρωση της ιδιοκτησίας σε ορισμένους μεγαλομετόχους και τη σταδιακή μετατροπή του διευθυντικού μηχανισμού σε ιδιοκτήτες της επιχείρησης είτε η πτώχευση και διάλυσή τους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση με της «ΔΩΔΩΝΗΣ» αλλά και του πρώην συνεταιρισμού αγροτών.
Όσο για την συζήτηση που περιορίζεται μόνο στις οδυνηρές συνέπειες της CETA για τη φέτα αποκρύπτει ότι το καθεστώς προϊόντων ΠΟΠ (Προστασία Ονομασίας Προέλευσης), στο οποίο