Εργ.Κέντρο Ιωαννίνων: Μεγάλες ελλείψεις όσον αφορά στην αντισεισμική προστασία

Με αφορμή τους πρόσφατους σεισμούς στην πόλη μας, παρακολουθούμε μια ολόκληρη συζήτηση που εστιάζεται στο φυσικό φαινόμενο του σεισμού, ενώ υποβαθμίζονται οι μεγάλες ελλείψεις όσον αφορά στην αντισεισμική προστασία, ελλείψεις που δε δικαιολογούνται από το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνικής.

Η Χώρα μας είναι η πιο σεισμογενής χώρα στην Ευρώπη και η 6η παγκόσμια. Παρόλα αυτά είναι ανύπαρκτη η αντισεισμική θωράκιση των κτιρίων. Δεν λαμβάνεται απολύτως κανένα μέτρο για την εφαρμογή αυστηρών κανονισμών σε εδαφολογικές μελέτες, αντισεισμικές προδιαγραφές κατασκευής, επανελέγχου, καθώς και την απαγόρευση επικίνδυνων μετατροπών σε κτίρια.

Η σημερινή κατάσταση αναδεικνύει τις χρόνιες εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων του κεφαλαίου. Από τα 4 περίπου εκατομμύρια των κτιρίων της χώρας, 80% χτίστηκαν πριν το 1985. Δηλαδή, είτε χωρίς αντισεισμικό κανονισμό (πριν το 1959), είτε με ανεπαρκή αντισεισμικό κανονισμό (1960 - 1985). Το 50% των σχολείων της χώρας έχει χτιστεί πριν το 1985. Μέχρι το καλοκαίρι του 2012 μόνο στο 15% των δημόσιων κτιρίων πανελλαδικά είχε γίνει ο πρωτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος.

Το πρόβλημα είναι εξίσου μεγάλο και στους εργασιακούς χώρους στον ιδιωτικό τομέα δηλαδή σε επιχειρήσεις που στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια, κάτι που απέδειξε και το παράδειγμα της Ρικομέξ στο μεγάλο σεισμό της Αθήνας. 

Η κατάργηση ελεγκτικών υπηρεσιών των πολεοδομιών επιδείνωσε ακόμη περισσότερο το υπάρχον πρόβλημα, καθώς πλέον δεν προβλέπεται ούτε τυπικά ο έλεγχος από την πλευρά του κράτους και η ευθύνη μετακυλίεται πλήρως στο μηχανικό, ενώ ζητείται από τον ιδιοκτήτη να επιλέξει με ποιο κανονισμό θα γίνει η κατασκευή. Η κρίση επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Το πρόβλημα είναι πρώτα και κύρια πολιτικό. Η κατάσταση έχει χειροτερεύσει με τις μειωμένες δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού και την έλλειψη προσωπικού σε σχετικούς φορείς, με τις αναδιαρθρώσεις στην τοπική διοίκηση, την «αποκέντρωση» της κρατικής ευθύνης σε περιφερειακό επίπεδο και την οικονομική αυτοτέλεια των περιφερειών - δήμων, την κατάργηση ή υπολειτουργία των Υπηρεσιών και Τομέων Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΚ κλπ.

Η πραγματική αιτία είναι η άναρχη, ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη με γνώμονα το ποσοστό κέρδους. Στο πλαίσιο του σημερινού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης δεν επιλέγονται ως προτεραιότητες, έργα αναγκαία για το λαό όπως έργα αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής προστασίας, σύγχρονα σχολεία, νοσοκομεία, ελεύθεροι χώροι, οδοί διαφυγής και μεταφοράς κλπ. 

Αποκαλύπτονται οι ευθύνες των κυβερνώντων που κλείνουν τα αφτιά τους στις επανειλημμένες προτάσεις της Ομοσπονδίας Οικοδόμων για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Αναδείχθηκε και με τους σεισμούς του Σαββατοκύριακου, ότι επιβάλλεται να υπάρχουν μέτρα άμεσης και πλήρους αποκατάστασης των πληγέντων, δηλαδή παροχή πρώτων βοηθειών, νοσοκομειακής περίθαλψης, σίτισης, στέγασης, ψυχολογικής και οικονομικής υποστήριξης κλπ. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να πραγματοποιούνται ασκήσεις ετοιμότητας, καθώς και ενημέρωση του πληθυσμού, να υπάρχει επάρκεια προσωπικού και εξοπλισμού αντιμετώπισης, οδοί διαφυγής και μεταφοράς, ελεύθεροι χώροι για την εκτόνωση του πληθυσμού σε περίπτωση σεισμού κλπ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΩΡΑ  ΈΡΓΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ .

• Κατασκευή έργων αντισεισμικής θωράκισης με ευθύνη του κράτους χωρίς οικονομική επιβάρυνση του λαού. 

• Ουσιαστικό και συνεχή έλεγχο, με ευθύνη του κράτους, της στατικής επάρκειας και ασφάλειας σε περίπτωση σεισμού όλων των κτιρίων. 

• Άμεση και ουσιαστική στήριξη και αποκατάσταση των σεισμοπλήκτων. 

• Προσανατολισμό των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης για την ουσιαστική και συνδυασμένη εφαρμογή των κανονισμών για την εργασιακή και δημόσια ασφάλεια. 

• Ολοκληρωμένο σχεδιασμό αντιμετώπισης τεχνολογικών και φυσικών καταστροφών με εκπαίδευση και ενημέρωση πληθυσμού.

• Χρηματοδότηση για ανάπτυξη της έρευνας στον τομέα της αντισεισμικής προστασίας.

Αυτό θα έδινε και δουλειά στον κλάδο μας που μαστίζεται από ανεργία. Έτσι θα επιτυγχάνονταν ως ένα βαθμό η αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες με έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και αντισεισμικής θωράκισης που η ίδια η ζωή φέρνει την αναγκαιότητά τους στο προσκήνιο.

Σε αυτά τα πλαίσια, απαιτείται ένας ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί έργα ασφαλή και ποιοτικά, καλύπτοντας το σύνολο των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών, διασφαλίζοντας έτσι και όρους πλήρους, σταθερής και ασφαλούς εργασίας των εργαζομένων στα έργα.