Καρκίνος ωοθηκών: Μείωση της θνησιμότητας χάρη στη χρήση αντισυλληπτικών;

Τα τελευταία 20 χρόνια, τα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο των ωοθηκών έχουν την τάση να σταθεροποιούνται και να μειώνονται, κυρίως χάρη στην εκτεταμένη χρήση των αντισυλληπτικών χαπιών, σύμφωνα με νέα σημαντική μελέτη.
Παρόλα αυτά,  παρατηρείται μεγάλη διακύμανση, καθώς η χρήση τους δεν ξεκίνησε ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες. Τα ευνοϊκότερα ποσοστά παρουσιάζονται κυρίως σε χώρες της ΕΕ και των ΗΠΑ, όπου τα αντισυλληπτικά χάπια εισήχθησαν νωρίτερα.
Ο περιορισμός της ορμονοθεραπείας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, μετά τη δημοσίευση μεγάλων μελετών που τη συσχέτισαν με τον καρκίνο των ωοθηκών, τον καρκίνο του μαστού και με την καρδιοπάθεια (2002) αποτελεί ακόμη έναν σημαντικό παράγοντα μείωσης, καθώς καιι η βελτιωμένη διάγνωση, διαχείριση και θεραπεία της νόσου.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι οποίοι επεξεργάστηκαν στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση η θνησιμότητα μειώθηκε κατά 10% μεταξύ των ετών 2002 και 2012, με το ποσοστό σήμερα να φτάνει τα 5,2 θύματα ανά 100.000 πληθυσμού. Ωστόσο παρατηρούνται σημαντικές διακυμάνσεις μεταξύ των χωρών, με τη Δανία και τη Σουηδία να παρουσιάζουν μείωση της  θνησιμότητας από τη νόσο κατά 24%, τη Βρετανία κατά 22%  και την Ουγγαρία κατά 0,6%. Η αντίστοιχη μείωση στις ΗΠΑ ήταν σχεδόν 16%, στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία 12% και στον Καναδά 8%.
Οι διαφορές εντοπίζονται κυρίως μεταξύ προηγμένων κρατών στα οποία οι γυναίκες άρχισαν να παίρνουν από τη δεκαετία του '60 αντισυλληπτικά και των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και ορισμένων μεσογειακών, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία, στις οποίες η χρήση τους άρχισε πολύ αργότερα και ήταν πολύ λιγότερο εκτεταμένη
«Η λήψη αντισυλληπτικών στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής για περίπου πέντε χρόνια φαίνεται πως παρέχει προστατευτική δράση πολλές δεκαετίες αργότερα, αφού ο καρκίνος των ωοθηκών εκδηλώνεται κατά κανόνα στην τρίτη ηλικία», εξηγούν οι ερευνητές.
«Αντίθετα, η λήψη ορμονών στη μέση ηλικία για την αντιμετώπιση των σοβαρών συμπτωμάτων της κλιμακτηρίου φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο όταν είναι παρατεταμένη».
Σύμφωνα με τον επιβλέποντα ερευνητή, καθηγητή Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, Carlo La Vecchia , τα προβλήματα με την θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης στην εμμηνόπαυση δεν εγείρονται με χρήση δυο ή τριών χρόνων, αλλά με τη χρήση για 10, 15 ή και περισσότερα χρόνια. «Αυτή η παρατεταμένη χρήση απεδείχθη ότι είναι αναίτια και ότι φέρει κινδύνους», επισημαίνει ο ίδιος .
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Annals of Oncology.//via:stogiatro.gr