Πρώτα ήρθαν τα ελαστικά και τα «απελευθερωμένα» ωράρια. Μετά ήρθαν οι εργάσιμες Κυριακές. Τώρα ήρθαν και οι «λευκές» νύχτες...

Πρώτα ήρθαν τα ελαστικά και τα «απελευθερωμένα» ωράρια.
Μετά ήρθαν οι  εργάσιμες Κυριακ
ές. Τώρα ήρθαν και οι «λευκές» νύχτες...
Δήλωση του Χρήστου Πατσούρα (επικεφαλής της «Αριστερής Παρέμβασης στα Γιάννενα»)
Την εποχή της απλήρωτης και μαύρης εργασίας, των απλήρωτων υπερωριών, των 5μηνων προγραμμάτων, ως μόνη διέξοδο και της διαλυμένης ασφάλισης, εδραιώνεται ανά πόλη η «λευκή νύχτα» ως μέθοδος ανάπτυξης και αύξησης των κερδών της τοπικής κοινωνίας.
«Λευκή» για τους μεγαλοεπειχηρηματίες, αλλά σίγουρα «Μαύρη» για τους εργαζόμενους και τους μικροεμπόρους θα είναι η νύχτα της 29ης Οκτώβρη, που σε συνδυασμό και με την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας οδηγεί ξεκάθαρα στην απελευθέρωση των ωραρίων και την περεταίρω εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Η επιβολή των μνημονίων από το Δ.Ν.Τ.-Ε.Ε. και το κεφάλαιο έχει σαν στόχο να φορτώσει την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων. Η πρόσφατη απόφαση του Εμπορικού Συλλόγου Ιωαννίνων είναι αντεργατική και απόλυτα πιστή στην πολιτική της εξαθλίωσης που βιώνει ο κόσμος της δουλειάς.
Η δικαιολογία ότι έτσι θα βοηθήσουν τον κόσμο που θέλει να ψωνίσει, ότι θα τονωθεί η αγοραστική κίνηση, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας… είναι απλά χονδροειδή ψέματα: καμία πρόσληψη δεν έγινε όταν τα supermarket επέκτειναν το ωράριο του Σαββάτου από τις 6 στις 8 το απόγευμα. Αντίθετα, αυτό που ακολούθησε ήταν μεγαλύτερη εντατικοποίηση και χειρότερες εργασιακές σχέσεις! Η ανάπτυξη που οραματίζονται δεν είναι τίποτε άλλο από την επιβολή εργασιακών συνθηκών μεσαίωνα. Η αγορά δεν τονώνεται με ξεχείλωμα του ωραρίου των καταστημάτων. Πρόκειται για μια ακόμα μεθόδευση προς όφελος της αγοράς, για τα κέρδη των ντόπιων και ξένων μεγαλεμπόρων, των αλυσίδων, των πολυεθνικών του εμπορίου και των αφεντικών.
Αυτό που μας λείπει δεν είναι ο χρόνος για να πάμε για ψώνια, αλλά τα λεφτά που δε φτάνουν πλέον να καλύψουν ούτε τις βασικές μας ανάγκες επιβίωσης. Όλοι οι εργαζόμενοι, οι επισφαλώς απασχολούμενοι, οι άνεργοι δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από τέτοιες δραστηριότητες. Μόνο από τον αγώνα και την πάλη μας μπορούμε να διεκδικήσουμε ανθρώπινους μισθούς, σταθερή δουλειά - δουλειά για όλους.